6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

ıarına ağır basmıştı. Ama birden çok kötüleşmişti. 'Yatağadüştüğünü duydum, geldim ben de - tehlikeyigöze aldım,' dedi Rus. Dürbünümü eve çevirdim. Hiçbir canlılık belirtisi yoktu evde, ama yıkık çatı, otlarınüzerinden görülen uzun kerpiç duvar, ayrı boylardakidört köşeli üç pencere ·deliği - hepsi uzanıp dokunabilecekmişimgibi yakında görünüyordu. Sonra ani birhareket yaptım ve o yıkık çitin direklerinden biri sıçrarcasınadürbünün görme alaiıına girdi. Bir yıkıntıyıçevreleyen bu direklerin tepelerini süsleme çabalarınışaşırtıcı bulduğumu söylemiştim size.Bu süsleri birdenbiredaha yakından görüyordum, ilk etkileri de, birisisuratıma vurmuş gibi kafamı geri çektirmek oldu.Sonra dürbünü, dikkatle, teker teker, bütün direklereçevirdim, yanıldığımı gördüm. Direklerin tepesindekiküreler birer süs değil, birer simgeydi; anlamlı, şaşırtıcı,çarpıcı, rahatsız edici, düşündürücüydüler, benim olduğukadar, gökteki akbabaların da ilgisini çekebilirlerdi,eğer gökte akbabalar olsaydı; ama direkleri tırmanacakkadar çalışkan olan karıncaların da ilgisiniçektikleri kesindi. Direklere geçirilmiş o kafalar, yüzlerieve dönük olmasaydı, daha da etkili olacaklardı.Bunlardan yalnız biri - ilk gördüğüm - bana dönüktü.Sandığınız kadar çarpmadı bu olay beni. Birdenkafamı geri çekmem, şaşkınlıktan çok bir anlık bir ürküntüyüzündendi, çünkü direğin tepesinde bir tahtaparçası göreceğimi sanıyordum, anlıyor musunuz? Gördüğümilk kafaya baktım gene - kara, kuru, pörsük,gözleri kapalı duruyordu orada. Sanki o direğin tepesindeuyuyor, çökük kuru dudaklarının arasından görünenince beyaz dişleriyle de o ölümsüz uykuda gördüğüsonsuz, neşeli bir düşe durmadan gülüyordu.«Meslek gizi açıklamıyorum. Müdür, Bay Kurtz'unyöntemlerinin aslında tüm o bölgeyi berbat ettiğini an-89