6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

kesmişlerdi; Kurtz ölmüştü - şube yanmıştı - falan filan.Kızıl saçlı hacı, hiç değilse zavallı Kurtz'un öcününalındıgını düşünerek kendinden geçiyordu. 'Ya ! Çalılıklardaiyi biçtik ama adamları. Ha? Ne dersiniz? Ya!'Keyiften oynayacaktı neredeyse, canına yandığımın kanasusamış namussuzu. Yaralı adamı gördüğünde debayılacaktı neredeyse ! Dayanamayıp, 'Hiç değilse ortalığıiyice dumana boğdunuz,' dedim. Çalılıkların üstyanlarının titreyişinden, uçuşmasından, attıklarınınhemen hepsinin yüksekten boşa gittiğini farketmiştim.İnsanın attığını vurabilmesi için tüfeği omuzuna dayayıpnişan alması gerekir, bu arkadaşlarsa gözleriniyumup kalçadan ateşliyorlardı tüfeklerini. Benim savım- haklıydım· da - yerlilerin geminin düdüğünüişitince kaçtıklarıydı. Bunun üezrine Kurtz'u unutup,bağıra çağıra söylediklerime ·karş çıkmaya başladılar.«Müdür dümenin yanında durmuş, alçak sesle banagece olmadan ırmaktan aşağı elimiz_den geldiğinceyol almamız gerektiğini anlatırken, uzakta, .ırmak kenarındabir açıklık ve bir yapıya benzer bir şeyler gördüm.'O ne?' diye sordum. Hayranlıkla ellerini çırptı.'Şube !' diye bağırdı. Yarım-yol hızını bozmadan hemenyanaştı m.«Dürbünle baüınca, seyrek ağaçlı, çalılıklardan tümüylearınmış bir tepe gördüm. Tepenin doruğunda,çoktandır çürümekte olan bir yapı yüksek otların arasındagömülü duruyordu. Sivri çatısındaki büyük deliklerkapkaranlık görünüyordu uzaktzın. Orma nın. baltagirmemiş ormanın karanlığıydı bu. Çite ya da narm ... k­lıP.;::ı. benzer hiç bir şey yoktu, ama eskiden oldu?!'u belliydi:Evin yakınında, kabaca yontulmuş, teneleri bireıküreyle süslü yarım düzine kadar ince kazık duruyordu.Parmaklıklar, ya da aralarında ne vardıysa, yok olmuştu.Orman sarıyordu her şeyi. Irmağın kıyısı açık-80