6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

Bazen kıyıya çok yakın bir şubeye rastlıyorduk. Büyüksevinç ve şaşkınlık belirtileri gösterek bizi karşılayan,yıkık dökük ağıllarından fırlayan bu beyaz adamlarıntuhaf bir görünümleri vardı - sanki bir büyü onlarıtutsak etmişti oraya. Fildişi sözcüğü havada yankılanıyordubir süre için - sonra biz gene boşluklar boyunca,kıçtaki çarkın ağır vuruşunun boş çarpışlarında yankılanandurgun dönüşleri aşarak, dönemeçli rotamızınyüksek duvarları arasında, sessizliğe doğru yolumuzusürdürüyorduk. Yükseklere tırmanan ağır, yüce ağaçlar,ağaçlar, milyonlarca ağaç; ağaçların dibinde de, ırmağınakıntısına karşı kıyı kıyı giden, büyük, direklibir avluda badi badi ilerleyen bir böcek gibi, kurumkaplı gemimiz. İnsana çok küçük olduğu, yitip gittiğiduygusunu veriyordu, ama tümden yıkıcı bir duygu dadeğildi bu. Küçük de olsa, böcek ilerliyordu - istenende buydu zaten. Hacılar böceğin nereye gittiğini sanıyorlardı,bilmiyorum. Herhalde bir şey elde edeceklerinisandıklan bir yere !. Benim içinse Kurtz'a doğru- yalnız Kurtz'a doğru - ilerliyordu; ama buhar borularımızdelinince ilerlememiz çok yavaşlıyordu. Önümüzaçılıyor, arkamız hemen kapanıyordu - sanki biradım atıp dönüş yolumuzu kesiveriyordu orman. Gitgidekaranlığın yüreğine saplanıyorduk. Çok sessizdioraları. Bazı geceler, ağaçtan perdenin arkasından gelendavul sesleri ırmağın üzerine uzanıp, başımızın üstündeboşlukta duruyormuşcasına, sabaha dek k:alıyordu.Bunun savaş mı, barış mı, yoksa tapınma mı demekolduğunu bilemiyorduk. Buz gibi bir durgunluğungelişi gündoğumunu haber veriyordu, ateşçiler uyuyorlardı,korlar iyice cansızlaşmıştı; bir dal kırılsa ürküyorduinsan. Tarihöncesinde, bilinmeyen bir gezegengörünümüne bürünmüş bir dünyadaki gezginlerdik. Derinacılar, büyük güçlükler uğruna elde edilebilecek be-55