6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

şaşırmadım. Merkezde bulunan bir kaç makinistle ahbaplığımvardı; hacılar onlardan nefret ediyorlardı tabii-terbiyelerini kıt buldukları için olsa gerek. Ustabaşıydı bu. Asıl mesleği kazancılıktı, iyi bir işçiydi.Uzun, ince, kemikli, sarı yüzlü, iri ve ateşli gözleri olanbir adamdı. Endişeli bir duruşu vardı hep, kafası dayumurta gibi keldi, ama saçları dökülürken, yeni biryere yapışıp orada gelişmişlerdi sanki, çünkü beline kadaruzayan bir sakalı vardı. Altı küçük çocuğu olan birduldu (buraya gelebilmek için çocukları ablalarındanbirinin yanına bırakmıştı) ve yaşamındaki en büyüktutku güvercinlerdi. Onları coşkuyla seviyor, onları anlıyordu.Saatlerce, sevgiyle söz ederdi güvercinlerden. İşsaatlerinden sonra bazen kulübesinden gelir, çocuklarıylagüvercinlerini anlatırdı; işteyken de, teknenin altındakiçamurlara sürünmesi gerektiğinde, sakalını, özelolarak getirdiği beyaz bir - peçeteye sarardı. Peçeteninkulaklarına takılan halkaları vardı. Akşamları, ırmakkenarına çömelip, peçetesini büyük bir özenle yıkadığını,sonra da büyük bir ciddiyetle, kuruması için çalılarınüzerine serdiğini görebilirdiniz.«Sırtına vurup bağırdım: 'Perçin çivilerimiz olacak!'Ayağa fırlayıp, 'Yapma! Perçin çivisi ha !' dedi,kulaklarına inanamıyormuş gibi. Sonra sesini alçaltıp,'Sen... ha?' Niçin böyle deliler gibi davrandığımızı bilmiyorum.Parmağımı burnumun kenarına dayayıp gizemlibir biçimde başımı salladım. 'Aferin sana!' diyebağırdı, başının üstünde parmaklarını şaklatıp bir ayağınıhavaya kaldırdı. Dans etmeyi denedim. Teknedençıkan korkunç tıngırtılan orman kapıyor, gök gürültüsünüandıran bir sesle uyuyan merkezin üzerinde yankılanclırıyordu.Ağıllarında yatan hacıların bazılarınıiyice uyandırmış olmalıydı gürültümüz. Müdürün kulübesininışıklı kapısında bir karaltı belirip yol{ oldu, bir46