6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

'ta dibinde. Bütün öbürlerinin bir arada gönderdiklerifildişini o tek başına gönderir_.' Yeniden yazmayabaşladı. Hasta adam inleyemeyecek kadar kötü durumdaydı.Sinekler büyük bir huzur içinde vızıldıyorlardı.«Birden, gittikçe çoğalan bir ses kalabalığı, gürültülüayak sesleri işitildi. Bir kervan gelmişti. Kaba, anlaşılmazbir ses cümbüşü duyuldu kalasların öbür yanından.Tüm hamallar bir ağızdan konuşuyorlardı veşamatanın arasından, baş temsilcinin acınacak, ağlamaklısesi, o gün yirminci kez 'bıktığını' söyledi. .. Muhasebeci,ağır ağır yerinden kalktı. 'Ne korkunç gürültü,'dedi. Usulca odanın öbür ucuna gidip hasta adamabaktı, sonra dönüp, 'Duymuyor,' dedi. 'Ne! Ölmüşmü?' dedim şaşırarak. Büyük bir rahatlıkla, 'Hayır, henüzdeğil' dedi. Sonra başını şubenin avlusundaki curcunayadoğru sallayarak, '-İnsanın doğru kayıtlar yapmasıgerekiyorsa, ister istemez bu vahşilerden nefretediyor - ölesiye nefret ecli.vor.' dedi. Bir an düşüncelidurdu. 'Bay Kurtz'u gördüğünüz zaman,' dedi, 'ona, benimadıma, burada her şeyin' - masasına baktı - 'çokiyi olduğunu söyleyin. Ona mektup yazmak istemiyorum.Merkez şubedeki o habercilerle, insanın mektubununkimin eline geçeceği belli olmaz.' Yumuşak, patlakgözleriyle bir an bana baktı. 'Geleceği çok, çok parlak,'diye söze başladı gene. 'Kısa bir süre sonra, yönetimdesözü geçen biri olacak. Yukarıdakiler -Avrupa'­daki yönetim kurulu, yani - öyle karar verdiler.'«İşine döndü. Dışarıda gürültü kesilmişti. Kısa bir·fü e sonra dışarı çıkarken, kapıda durdum. Sineklerinsürekli vızıltısı altında, artık evinin yolunu tutmuş olanteırn:iici, ateşler içinde kendinden geçmişti; öbürü deftelerininüzerine eğilmiş, çok doğru alışverişlerin çokdoğru kayıtlarını yapıyordu; ve kapı eşiğinin yirmi metrealtındaki ölüm korusunu oluşturan ağaçların tepe-30