6cbc9aa6358d9e0bc066ff8f1dd68d217439c29b

katlanır tabure, bir köşeye dayalı dolu bir Martini -Henry tüfek, küçücük bir masa ve dümen vardı. önündegeniş bir kapı, iki yanında enli birer pancur vardı.Bunlar hep açık duruyorlardı, tabii. Günlerimi kapınınönünde, çatının en ileri ucunda oturarak geçiriyordum.Geceleri de döşeğin üstünde uyuyor, ya da uyumı:..yaçalışıyordum. Dümenci, zavallı öncelimin yetiştirdiği,deniz kıyısında yaşayan boylardan birinden gelme,iri yapılı bir zenciydi. Kulaklarına pirinçten ikiküpe takıyor, belinden ayak bileklerine uzayan mavibir kumaş parçasına sarınıyor, küçük dağları kendininyarattığını düşünüyordu. ömrümde bundan dahadengesiz bir aptal görmemiştim. Yakınlardaysaın, dümenibüyük bir gösterişle yönetiyor, ama gözden yittimmi de miskin bir korkaklığa kapılıp o topal tekneyehemen yeniliveriyordu.«Derinliği ölçmekte kullanılan sırığa bakıp, her batışındabiraz daha uzunca bir parçasının su üstündekalmasına sinirlenirken, sırığı tutan adam birden işinibıraktı, sırığı yukarı çekmeyi bile unutup güverteyeuzanıverdi. Hala elinde tuttuğu sırığın bir ucu sudaydı.Aynı anda, altımda duran ateşçi birden kazanınınönüne oturup başını öne eğdi. Şaşırmıştım. Sonra hemenbakışlarımı ırmağa çevirmek zorunda kaldım, çünküönümüze bir ağaç kütüğü çıkmıştı. Sopalar, küçüksopalar uçuşuyordu havada -çok vardı : Burnumunucundan vızıldayarak geçiyor, altımda güverteye düşüyor,arkamdaki kaptan köşküne çarpıyorlardı. Bu aradaırmak, kıyı, orman, çok sessizdi, çıt çıkmıyordu. Kütüğünyanından güçlükle geçtik. Oktu bunlar! Ok atıyorlardıbize! Kıyı yanındaki pancuru kapamak için hemeniçeri girdim. Salak dümenci elleriyle dümeninparmaklarını kavramış, gemi ağzına batan bir at gibidizlerini yükseklere kaldırarak ayaklarını yere vuruyor,69