Rodziny białek szoku termicznego i ich rola w odpowiedzi na wysiłek fizycznyprocesy fizjologiczne (podział komórkowy, onkogenyi proonkogeny), stres środowiskowy (hipertermia, zatruciatruciznami metabolicznymi, działanie analogówaminokwasów, alkoholi, metali ciężkich, wolnych rodnikóworaz promieniowania jonizującego) oraz stanypatofizjologiczne (niedobór glukozy, działanie cytokin,zakażenia wirusowe i bakteryjne, stres neurohormonalny– ryc. 1) [6]. Podstawową funkcją, jaką pełniąHSP w tych warunkach, jest rola ochronna, polegającana wyciszaniu lub osłabianiu efektów działania czynnikówstresu [7].Szybka i intensywna synteza białek szoku termicznego,po zadziałaniu czynników stresogennych środowiskazewnętrznego na organizm człowieka, możewskazywać na rolę HSP jako czynnika pośredniczącegomiędzy zagrożoną stresem komórką a środowiskiemzewnętrznym. Wykazują również zdolność reakcjina sygnały wewnątrzkomórkowe, chroniąc komórkęprzed szkodliwymi metabolitami. HSP, niezależnie odwarunków, odpowiadają za prawidłowe funkcjonowaniewszystkich organelli oraz są ogniwem różnych szlakówmetabolicznych i sygnalizacyjnych.Białka szoku termicznego uczestniczą w rozwijaniunieprawidłowo zwiniętych lub uszkodzonych białek,zapobiegają denaturacji i agregacji białek oraz uczestnicząw naprawie już uszkodzonych, dzięki czemuumożliwiają im powrót do postaci natywnej. Ponadtomogą pośrednio bądź bezpośrednio być zaangażowanew ich aktywację lub inaktywację. W przypadkupoważnych uszkodzeń, gdy naprawa zdenaturowanychbiałek nie jest możliwa, HSP usuwają je przy udzialeproteosomów [3]. Ważną rolą HSP jest również zapobieganienieprawidłowym oddziaływaniom między białkamia DNA [9, 10].Wszechobecne HSP hamują apoptozę komórek indukowanączynnikami cytotoksycznymi [11]. Wykazano,że chronią one mięsień sercowy, mięśnie szkieletowe,płuca i wątrobę przed uszkodzeniem spowodowanymniedotlenieniem i reperfuzją [12, 13].Regulacja syntezy HSPAktywacja genów HSP, indukowana różnego rodzajustresem, jest regulowana na poziomie transkrypcjii translacji [14]. W warunkach fizjologicznych czynniktranskrypcyjny HSF1 (heat shock factor 1) – związanyprzez białka cytoplazmatyczne HSP90 i HSP70 – występujew postaci nieaktywnej. Taka postać HSF1 znajdującasię w cytoplazmie uniemożliwia jego translokacjędo jądra komórkowego i wiązanie się z DNA. Podwpływem czynników stresowych dochodzi do wzrostuilości zdenaturowanych białek, co z kolei prowadzi doodłączania HSF1 z kompleksu białek opiekuńczych.Monomery HSF1 ulegają fosforylacji oraz trimeryzacjii w tej postaci są transportowane do jądra komórkowego.Proces aktywacji polega na przyłączeniu HSF1do promotorów genów HSP, będąc elementem odpowiedzina szok cieplny (HSE – heat shock element).Hiperfosforylacja HSF1 aktywuje jego związanie z DNAi indukuje wzrost transkrypcji genów HSP. Wysoki poziomHSP może blokować aktywność czynnika HSF1przez wiązanie się do jego monomerów lub trimerów[14, 15].Zaobserwowano, że poziom reaktywnych formtlenu (RFT) prowadzi również do aktywacji HSF1 [16].Synteza HSP w warunkach prawidłowych zależy od ichpoziomu w komórce. Konstytutywną ekspresję regulujestężenie zdenaturowanych białek i stan powinowactwado nich jako substratów. Niski poziom niezwiązanychz substratem HSP stanowi sygnał do indukcji ich syntezy.Rodziny białek HSPDotychczas poznano cały szereg białek szoku termicznego,które podzielono na siedem rodzin według ichmas cząsteczkowych oraz funkcji, jakie pełnią w komórce.Najmniejszym białkiem szoku termicznego o masie8 kDa jest ubikwityna, odkryta przez Ciechanovera,Hershko oraz Rose. Jej główną rolą jest uczestnictwow degradacji białek zdenaturowanych w komórce.Ubikwityna jest krótkim polipeptydem, składającymsię z 76 aminokwasów. Jest bardzo konserwatywna –u ludzi i drożdży różni się tylko trzema resztami aminokwasowymi.Jej denaturacji nie powoduje nawet gotowanieczy też działanie stężonym kwasem. Centrumaktywne ubikwityny stanowią reszty Leu-Arg-Gly-Gly,znajdujące się na karboksylowym końcu łańcucha,przez które łączy się kowalencyjnie z grupą aminowąlizyny koniugowanego białka. Degradowany substratpoddawany zostaje poliubikwitynacji, czyli związany doniego zostaje łańcuch połączonych z sobą ubikwityn najednej z czterech reszt lizynowych. Wiadomo jednak,że tylko utworzenie łańcucha w połączeniu z lizynąw pozycji 48. ubikwityny prowadzi dane białko do degradacji.Przyłączenie jednej cząsteczki ubikwityny lubłańcucha w innym miejscu ma znaczenie najczęściejregulacyjne. Powoduje regulację przemieszczania siębiałek między jądrem a cytoplazmą, wpływa na regula-– 123 –
Wanda Pilch, Anna Piotrowskację działania białek w wielu procesach metabolicznych,ale też może być sygnałem do endocytozy białek czyteż ich transportu [17].Białka o masie cząsteczkowej 10 kDa (HSP10)znajdują się w mitochondriach i są kofaktorami dla białekHSP60. Ich główną rolą jest uwalnianie substratuzwiązanego z HSP 60 [18].Małe białka szoku termicznego sHSP (small heatshock proteins) mają masę cząsteczkową 15–45 kDa.W komórkach tworzą struktury oligomeryczne, pełniącrolę białek opiekuńczych. Mają domenę alfa-krystalinyzbudowanej z około 90 reszt aminokwasowych.Struktura sHSP jest najbardziej konserwatywną strukturąw ewolucji i umożliwia im spełnianie funkcji białekopiekuńczych. Zapobiegają agregacji zdenaturowanychbiałek, biorą udział w regulacji apoptozy i transformacjinowotworowej. Odgrywają ważną rolę w schorzeniachneurologicznych. W genomie człowieka znajduje się10 genów kodujących sHSP, a najlepiej poznane sąHSP22, GSP27, αB-krystalina [19, 20].Do rodziny białek HSP40 należą HSP32 i HSP40,które znajdują się w jądrze i cytoplazmie. W odpowiedzina czynniki zapalne i reperfuzję indukowane są wolnerodniki tlenowe, powodujące wzrost izoformy oksydazyhemowej HO-1, która z kolei wpływa na ekspresję rodzinybiałek HSP40 [21].HSP60 są mitochondrialnymi chaperonami odpowiedzialnymiza transport białek z cytoplazmy domacierzy mitochondrialnej i ich prawidłowe fałdowaniesię. Umożliwiają prawidłowe łączenie się aminokwasóww łańcuch polipeptydowy. Odpowiadają równieżza prawidłową replikację mitochondrialnego DNA[22]. Nowsze badania wykazują, iż białka te pełniąfunkcję w odpowiedzi immunologicznej komórek [23].Indukowane są w odpowiedzi na wzrost wolnych rodnikówtlenu i azotu w komórkach objętych chorobamineurodegeneracyjnymi oraz w procesie starzenia sięorganizmu [24].Rodzina białek HSP70 wykazuje dużą stabilnośćewolucyjną i największe podobieństwo gatunkowe. Jestto najlepiej poznana grupa białek szoku termicznego.Chronią one komórki przed skutkami różnego rodzajustresu, w tym stresu wysiłkowego. Działają jako białkaopiekuńcze w formowaniu prawidłowej struktury innychbiałek [25]. Biorą udział w reaktywacji białek po denaturacji.Zapobiegają nieprawidłowym oddziaływaniombiałkowym i tworzeniu agregatów. Kierują uszkodzonebiałka do degradacji. Odgrywają rolę w utrzymaniukształtu komórki i transdukcji sygnału międzykomórkowego,wiążąc i stabilizując elementy cytoszkieletu [26].Głównymi przedstawicielami rodziny HSP70 są białkao masie cząsteczkowej 72 kDa (HSP72 lub HSP70i), indukowanew warunkach stresu [27] oraz białka o masie73kDa (HSP70 lub HSC), które ulegają konstytutywnieekspresji we wszystkich komórkach [28]. Cząsteczki tejrodziny wykazują również zdolność reakcji na sygnaływewnątrzkomórkowe, chroniąc komórkę przed działaniemszkodliwych metabolitów [9, 29–31]. Ekspresjabiałek HSP70 osiąga wysoki poziom w warunkachstresu, w tym wysokiej temperatury otoczenia [32–34].Łaszczyńska i wsp. [35] wykazali, iż w wyniku ekspozycjina stymulowane warunki gorąca (+50˚C) istotniezwiększa się ekspresja białka HSP70 w izolowanychlimfocytach ludzkich. U badanych zaobserwowanojednak duże różnice osobnicze zarówno przed, jak i pozadziałaniu bodźca cieplnego [35].Do rodziny białek o masie cząsteczkowej 90 kDanależą HSP90-α1, HSP90-α2 i HSP90-β. Białka te indukowanesą w odpowiedzi na różnego typu czynnikistresu, w tym również stresu cieplnego. Ich funkcją jestwiązanie się z innymi białkami, np. aktyną, tubuliną,kalmoduliną lub innymi białkami z rodziny HSP. Biorąudział w prawidłowym ukształtowaniu cytoszkieletu[36]. Rodzina białek HSP100, do których należą białkaHSP94, HSP104 i HSP110, uczestniczy w szereguistotnych procesów komórkowych, takich jak kontroladegradacji białek, regulacja zdolności do przeżywaniaprzez komórki warunków stresowych czy też kontrolatransformacji prionowych. Mimo pełnienia przez tebiałka tak różnych funkcji wydaje się, że biochemicznymechanizm ich działania jest podobny. Uważa się, żebiałka opiekuńcze z rodziny HSP100 są jednym z istotnychczynników kontrolujących procesy powstawaniai rozpadu kompleksów białkowych w komórkach.Szczególnie istotna jest funkcja związana z likwidacjąagregatów białek. Procesy te wymagają z reguły współdziałaniafunkcjonalnego z białkami opiekuńczymi z rodzinyHSP70 [37].Synteza białek szoku cieplnego indukowanawysiłkiem fizycznymWysiłki fizyczne o dużej intensywności, oparte naskurczach ekscentrycznych i izometrycznych, mogąprowadzić do mikrouszkodzeń miofifryli oraz stwarzaćwarunki ograniczające krążenie krwi, a następnie warunkireperfuzji. W warunkach zarówno niedotlenienia,jak i reperfuzji dochodzi do generacji reaktywnych formtlenu, głównie nadtlenku wodoru i rodnika hydroksylowego,które powodują peroksydację lipidów błono-– 124 –
- Page 1 and 2:
- I -
- Page 3 and 4:
ISSN 1731-0652COMMITTEE FOR REHABIL
- Page 5 and 6:
ANTROPOMOTORYKAISSN 1731-0652COMMIT
- Page 7 and 8:
NR 54 ANTROPOMOTORYKA20
- Page 9:
Od RedakcjiStowarzyszeniem czy też
- Page 13 and 14:
Informacje dla Autorówscripts sub
- Page 15 and 16:
Information for the AuthorsExamples
- Page 18 and 19:
NR 54 2011ANTROPOMOTORY
- Page 20 and 21:
Wpływ lokalnego wysiłku fizyczneg
- Page 22 and 23:
Wpływ lokalnego wysiłku fizyczneg
- Page 24 and 25:
Wpływ lokalnego wysiłku fizyczneg
- Page 26 and 27:
Wpływ lokalnego wysiłku fizyczneg
- Page 28 and 29:
NR 54 2011ANTROPOMOTORY
- Page 30 and 31:
Poziom siły maksymalnej i dokładn
- Page 32 and 33:
Poziom siły maksymalnej i dokładn
- Page 34 and 35:
Poziom siły maksymalnej i dokładn
- Page 36 and 37:
NR 54 2011ANTROPOMOTORY
- Page 38 and 39:
Trening w okresie mezo- i katafazy
- Page 40 and 41:
Trening w okresie mezo- i katafazy
- Page 42 and 43:
Trening w okresie mezo- i katafazy
- Page 44 and 45:
Trening w okresie mezo- i katafazy
- Page 46 and 47:
Trening w okresie mezo- i katafazy
- Page 48 and 49:
Trening w okresie mezo- i katafazy
- Page 50:
Trening w okresie mezo- i katafazy
- Page 53 and 54:
Paweł Chmura, Marek Zatońshortest
- Page 55 and 56:
Paweł Chmura, Marek ZatońTabela 1
- Page 57 and 58:
Paweł Chmura, Marek ZatońRyc. 2.
- Page 60 and 61:
NR 54 2011ANTROPOMOTORY
- Page 62 and 63:
Ocena poziomu wybranych motorycznyc
- Page 64 and 65:
Ocena poziomu wybranych motorycznyc
- Page 66 and 67:
Ocena poziomu wybranych motorycznyc
- Page 68:
Ocena poziomu wybranych motorycznyc
- Page 71 and 72:
Marek Popowczak, Andrzej Rokita, Ir
- Page 73 and 74: Marek Popowczak, Andrzej Rokita, Ir
- Page 75 and 76: Marek Popowczak, Andrzej Rokita, Ir
- Page 77 and 78: Marek Popowczak, Andrzej Rokita, Ir
- Page 79 and 80: Marek Popowczak, Andrzej Rokita, Ir
- Page 81 and 82: Marek Popowczak, Andrzej Rokita, Ir
- Page 83 and 84: Edward Mleczko, Czesław SzmigielWy
- Page 85 and 86: Edward Mleczko, Czesław Szmigielu
- Page 87 and 88: Edward Mleczko, Czesław Szmigielw
- Page 89 and 90: Edward Mleczko, Czesław Szmigieldo
- Page 91 and 92: Edward Mleczko, Czesław SzmigielRy
- Page 93 and 94: Edward Mleczko, Czesław Szmigielna
- Page 95 and 96: Edward Mleczko, Czesław Szmigiel[9
- Page 97 and 98: Edward Mleczko, Czesław Szmigiel[4
- Page 99 and 100: Edward Mleczko, Czesław Szmigielko
- Page 101 and 102: Adam Haleczkosię na ogół z prób
- Page 103 and 104: Adam HaleczkoPodobny pogląd wyraż
- Page 105 and 106: Adam HaleczkoTabela 4. Związki wsk
- Page 107 and 108: Adam HaleczkoUmiarkowane negatywne
- Page 110 and 111: NR 54 2011ANTROPOMOTORY
- Page 112 and 113: Wartości centylowe wysokości i ma
- Page 114 and 115: Wartości centylowe wysokości i ma
- Page 116 and 117: Wartości centylowe wysokości i ma
- Page 118: Wartości centylowe wysokości i ma
- Page 122 and 123: NR 54 2011ANTROPOMOTORY
- Page 126 and 127: Rodziny białek szoku termicznego i
- Page 128 and 129: Rodziny białek szoku termicznego i
- Page 130 and 131: Rodziny białek szoku termicznego i
- Page 132: INFORMACJEANNOUNCEMENTS
- Page 135 and 136: 12 th International Scientific Conf
- Page 137: 12 th International Scientific Conf