full text - Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie

Paweł Chmura, Marek ZatońTabela 1. Moc maksymalna podczas powtarzanych wysiłków fosfagenowych w ujęciu indywidualnym i globalnymTable 1. Maximum power in repeated phosphagen efforts – individual and global perspectiveLp.Wysiłek maksymalnej mocy anaerobowej [W/kg]1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 x – SD min. max.1 9,6 10,2 9,8 9,9 9,8 9,6 9,2 9,7 0,3 9,2 10,22 11,4 11,8 11,8 11,5 11,5 11,6 11,6 11,7 11,5 10,9 11,5 0,3 10,9 11,83 10,7 11,0 11,0 10,7 10,7 10,6 10,4 10,7 0,2 10,4 11,04 11,1 10,8 11,1 10,7 10,6 10,7 10,8 10,5 10,8 0,2 10,5 11,15 10,3 10,0 10,0 10,4 10,7 10,6 10,7 10,7 10,5 10,4 0,3 10,5 10,76 10,8 10,8 11,0 11,0 10,8 10,5 10,6 10,2 10,7 0,3 10,2 11,07 9,6 9,9 9,9 9,6 9,9 10,1 9,9 9,9 0,2 9,6 10,18 10,0 10,1 10,6 10,6 10,6 10,2 10,1 10,3 0,3 10,0 10,69 10,0 10,2 10,3 10,4 10,3 10,1 10,1 10,1 10,1 10,1 10,1 10,1 10,2 10,1 10,0 10,1 0,1 10,0 10,410 10,4 10,5 10,5 10,5 10,1 10,0 10,0 10,3 0,2 10,0 10,5–x10,4 10,5 10,6 10,5 10,5 10,4 10,3SD 0,6 0,6 0,6 0,5 0,5 0,5 0,6min. 9,6 9,9 9,8 9,6 9,8 9,6 9,2max. 11,4 11,8 11,8 11,0 11,5 11,6 11,6między tymi wartościami była istotna statystycznie napoziomie ufności p ≤ 0,05. W następnych próbach wysiłkowychstwierdzono nieistotny spadek mocy maksymalnejw porównaniu z pierwszym. W ostatniej, siódmejpróbie, analizowanej globalnie, zarejestrowano nanieznaczne niższym poziomie moc maksymalną w odniesieniudo wartości z pierwszej próby.Biorąc pod uwagę średnią wielkość mocy maksymalnejw watach na kilogram masy ciała, najwyższąbadaną moc, czyli 11,5 W/kg, uzyskał zawodnik nr 2,a najmniejszą, tj. 9,7 W/kg – zawodnik nr 1 (tab. 1).U zawodnika nr 9, który wykonał największą pracę całkowitą,stwierdzono systematyczne zwiększanie mocymaksymalnej do czwartego wysiłku testowego włącznie(10,4 W/kg). W następnych powtórzeniach Pmaxobniża się do 10 W/kg, a w ostatniej, piętnastej próbiewysiłkowej jest mniejsza o 3,8% od najwyższej wartościPmax (czwarty wysiłek). Z kolei u zawodnika nr 10,który wykonał najniższą pracę całkowitą, wykazanospadek mocy maksymalnej o 4,8% w ostatniej, siódmejpróbie wysiłkowej (10,0 W/kg) w porównaniu z pierwszymwysiłkiem testowym (10,4 W/kg).Stężenie mleczanu oznaczane w spoczynku wynosiłośrednio 1,7 ± 0,4 mmol/l. Wartość badanegowskaźnika biochemicznego systematycznie wzrastałaz każdą kolejną próbą wysiłkową od 3,9 (w pierwszej)do 11,5 mmol/l (w siódmej próbie). Zmiany te przedstawionosą na rycinie 1. Stwierdzono statystycznieistotny wzrost stężenia mleczanu w siedmiu kolejnychwysiłkach testowych w odniesieniu do spoczynku(p ≤ 0,001). Średnia wartość badanego wskaźnika posiódmej próbie wysiłkowej wyniosła 11,5 mmol/l.Z analizy indywidualnej wynika, że najwyższestężenie mleczanu odnotowano u badanych w ostatniejpróbie wysiłkowej. Wartości te kształtowały sięw granicach od 9,6 – w ósmej próbie (zawodnik nr4) – do 16,6 mmol/l – w dziesiątej próbie (zawodniknr 2). Wyjątkiem jest jednak piłkarz nr 9, który wykonałzarówno największą liczbę powtórzeń (aż 15 próbwysiłkowych) spośród wszystkich zawodników z grupy,jak i największą pracę całkowitą (1117 J/kg). W ostatnimwysiłku testowym stwierdzono u niego zaskakująconiskie stężenie badanego wskaźnika, wynoszące13,6 mmol/l, mimo że po siódmym powtórzeniu LA wynosiło15 mmol/l.Średnia wartość najwyższych częstości skurczówserca w przekroju siedmiu kolejnych wysiłkówtestowych systematycznie wzrasta od pierwszego– 54 –