KAP. 4.

Landsstýrið hevur beinleiðis eftirlit við persónum, sum hava álitisstørv
í nevndum og ráðum, vald av landsstýrinum, og stovnum annars, sum
eru undir eftirliti landsstýrisins. Sama er við stovnsleiðarum undir
landinum og persónum, sum starvast á skrivstovuni hjá landsstýrinum.
Løgtingið hevur eftirlit við landsstýrinum.
Tað er tí ein mótsøgn, at løgtingsmenn kunnu hava eftirlit við landsstýrismonnum,
sum so aftur hava eftirlit við somu løgtingsmonnum, tá
teir eru í starvi hjá nevndum og ráðum og øðrum størvum undir
landinum. Tí er í greinini ásett, at beint, sum løgtingsmaður er valdur,
so sigur hann størv frá sær í ráðum og nevndum og teim størvum, sum
umrødd eru.
Greinin fevnir ikki um kommunustýrisstørv, av tí at teir hvíla á eitt
fólkavalt mandat. Harafturímóti fevnir greinin um størv í millumkommunufelagsskapum.
Í stk. 2 er ásett, at starvsfólk, sum taka fyrisitingarligar avgerðir
landsstýrismanna vegna, ikki kunnu vera tingmenn. Í stk. 3 er ásett, at
stovnsleiðarar beinleiðis undir landsstýrinum ikki kunnu vera løgtingsmenn
samstundis. Stk. 3 fevnir ikki um stovnsleiðarar, sum óbeinleiðis
eru stovnsleiðarar undir landsstýrinum t.d. skúlastjórar og deildarsjúkrasystrar.
Ad § 9:
Til stk. 1. Best er, um løgtingið kemur saman ein ávísan frammanundan
fastan dag eftir valdagin til ávísa klokkutíð. Tó kunnu serligar
umstøður gera tað neyðugt, at løgtingið kemur saman fyrr, og tí er latin
løgmanni heimild at stevna løgtinginum til fundar fyrr enn ásett. Stk. 1
er avrit av grundlógarinnar § 35, stk. 1. Veðurlíkindini eru ikki altíð so
tespilig her á landi, og tí verður veitt løgmanni heimild at útseta fyrsta
tingfund orsakað av veðurlíkindunum og bert av hesi orsøk.
Hvør, ið fyribils setur nývalda løgtingið, skipar fyri kanningi av
avgerðini um gildi av valinum og tekur sær av leiðsluni av løgtingsformansvalinum
verður ásett í tingskipanini. Eftir galdandi tingskipan § 1
er tað elsti tingmaður.
Til stk. 2. Eftir uppskotinum verður løgtingsformaður valdur á fyrsta
fundi, sum settur verður eftir nýval, og hann situr alt valskeiðið, uttan
so er, at hann sjálvur leggur frá sær; tá fer fram nýval av løgtingsformanni.
Nevndin heldur, at orsakað av at løgtingsformaðurin eftir uppskotinum
fær víðar heimildir í løgmanssetanini, so er neyðugt, at hann er
leysur av aktuellum samgongusamráðingum, og er tí neyðugt, at hann
178