KAP. 4.

ikki ta støðu, at dómsvaldið, sum nú er, er hjá dómstólum ríkisins. Sum
nevnt á bls. 78 kann dómsvaldið tó yvirtakast sum § 9 yvirtøka.
Ad § 41:
Stk. 1 er endurtøka av § 19, stk. 1, 1.pkt. í stýrisskipanarlógini, tó er
orðingin beinleiðis og óbeinleiðis skattir. Við hesum verður hugsað um
inntøkuskatt, toll, innflutningsgjald, meirvirðisgjald ella annað gjald av
einum hvørjum slagi. Greinin fevnir ikki um gjøld fyri tænastur, sum
tað almenna veitir av ymsum slagi ella fyri løggildingar o.t.
Stk. 2 tekur til eftirtektar tað mótmæli, sum hevur verið ímóti, at
borgarar landsins vinna sær inntøku, innflyta vøru ella fáa gjørda
tænastu í áliti til verandi lóggávu, og tað so hendir seg, at lóggávan
verður broytt við afturvirkandi gildi, so borgarin ikki kann hava álit á
lóggávuni.
Tørvur kann tó vera á at steðga spekulatión av ymsum slagi, og tí er
ásett, at skattalóg v.m. kann fáa gildi frá framløgudegnum t.v.s., tá hon
á fyrsta sinni gerst almenninginum kunnug.
Greinin er ikki til hindurs fyri ognarskatti.
Um spurningin um forboð fyri at geva lóggávu við afturvirkandi gildi
sum heild verður víst til bls. 80.
Stk. 3 er endurtøka av stýrisskipanarlógini § 21, stk. 1.
Ad § 42:
Greinin er víðkað endurtøka av § 19, stk. 2, 1. liðið, í galdandi stýrisskipanarlóg.
V.m. er sett afturat orðingini lán og borgan, og skal hetta tulkast
soleiðis, at greinin eisini fevnir um ymsar skipanir at sleppa uttanum
reglurnar í greinini eitt nú ymsar langfreistaðar langleigusáttmálar o.t.
Kommunur og kommunalir felagsskapir eru settir afturat fyri at
undirstrika, at løgtingið má áseta, í hvønn mun borgarar landsins kunnu
skuldbindast.
Ad § 43:
Stk. 1 er endurtøka av § 20, stk. 1, í stýrisskipanarlógini, stk. 2 av § 21,
stk. 2, og stk. 3 av § 20, stk. 3.
Ad § 44:
At eykajáttan eftir stk. 1 skal veitast við løgtingslóg er bert natúrligt
vegna tess, at játtanin sjálv verður veitt við løgtingslóg, og at eykajáttanin
bert er ein reel broyting av hesi løgtinglóg.
193