KAP. 4.

orgarum (millum 3 og 17%) kunnu reisa kravið og fáa tað lagt fyri
fólkið. Tað mest vanliga er, at slík uppskot ikki verða samtykt, men vísir
tað seg, at tey fáa óvæntað stóra undirtøku, so kann orðskiftið um málið
ávirka lóggávuna seinni.
Nevndin hevur umhugsað henda møguleika og mælir til, at hesin
spurningur verður kannaður gjøllari.
Ad § 17:
Greinin er endurtøka av § 29 í galdandi stýrisskipanarlóg. Aðrar greinir
í lógaruppskotinum føra við sær, at neyðugt er, at tingskipanin verður
endurskoðað.
Ad § 18:
Greinin endurtekur § 7, stk. 2, í verandi stýrisskipanarlóg, tó hevur
nevndin skoytt uppí, at útvarp og sjónvarp óheft av loyvi frá tinginum
kunnu senda beinleiðis frá opnum løgtingsfundum.
Sum kunnugt hevur heimild løgtingsins at hava tingfund fyri læstum
hurðum verið nýtt sera sjáldan, helst ikki síðan 1940, og roknast má
við, at undantaksheimildin bert verður nýtt undir heilt serligum umstøðum.
Ad § 19:
Eftir § 26 í galdandi stýrisskipanarlóg er ásett, at løgtingið ikki kann
gera samtykt um nakað mál, uttan at meiri enn helmingurin av tingmonnum
er á fundi og fyri málinum.
Ført hevur verið fram, 98 at henda regla í roynd og veru merkir, at
serligur meiriluti krevst til hvørt einstakt tingmál.
Henda regla tyngir um løgtingsarbeiðið, og er m.a. til hindurs fyri
sokallaðum clearingskipanum.
Mælt verður til at áseta somu reglur fyri atkvøðugreiðslum tingsins
sum ásettar eru í donsku grundlógini § 50, íslendsku stjórnarskránni §
53, svensku grundlógini 4. kap § 4 soleiðis, at uppskot er samtykt, um
meira enn helmingurin av tingmonnum eru á fundi og við vanligum
meiriluta samtykkir málið.
Eru soleiðis 17 løgtingsmenn á fundi harav 2 atkvøða fyri málinum,
1 ímóti og 14 ikki atkvøða, er málið samtykt.
182
98 . Zakarias Wang, Stjórnmálafrøði, Hoyvík 1988, bls. 186 ff.