KAP. 4.

V Greinir í stýrisskipanarlógini,
sum ikki verða endurtiknar í
uppskoti nevndarinnar; heldur
ikki í broyttum líki
Viðvíkjandi § 1. Nevndin heldur tað ikki vera neyðugt at endurnýggja §
1 í galdandi stýrisskipanarlóg um, at Føroyar innan fyri markið í
heimastýrislógini eru sjálvstýrandi tjóð í danska ríkinum, tí at stýrisskipanarliga
støða Føroya longu er ásett í heimastýrislógini § 1, sum
hevur hægri gildi enn stýrisskipanarlógin.
Viðvíkjandi § 3, stk. 2. Nevndin heldur ikki, at tað skal vera
stýrisskipanarliga ásett, at løgtingslógir skulu vera orðaðar á donskum
og føroyskum.
Tað gongur ikki ímóti heimastýrislógini, at løgtingslóg bert er orðað
á føroyskum.
Í verki kann vera óheppið, so sum greitt er frá á bls. 86, um ikki
samsvar er millum føroyska og danska tekstin, og hvør tekstur er tá
tann, sum geldur. Tí er best, at orðingin bert er á føroyskum; onki er tó
til hindurs fyri, at tað í einstøkum málum verður valdur tvítekstur.
Hjá danska dómsvaldinum skuldi hetta ikki givið trupulleikar við tað,
at so nógv skjøl í einstøku málunum longu frammanundan eru á
føroyskum og skulu umsetast av fullkønum umsetara, og tað í nógv ár
hevur borið til hjá dómsvaldinum at døma eftir kunngerðum landsstýrisins,
sum bert eru á føroyskum.
Viðvíkjandi § 11. Nevndin heldur ikki, at tað er neyðugt at endurtaka
§ 11 í stýrisskipanarlógini um tænastumannaviðurskifti. Hetta kann
verða ásett við løgtingslóg og, at landsstýrið tilnevnir tænastumenninar,
fylgir av, at landsstýrið hevur hitt útinnandi valdið.
Viðvíkjandi § 19, 2. pkt., 2 lið. Eftir § 19, 2. pkt., 2 lið, í galdandi
stýrisskipan má fastogn landsins ikki seljast ella latast av hondum ella
nýtslurættur av hesi uttan sbr. løgtingslóg. Nevndin heldur ikki slíka
ásetan vera neyðuga og heldur, at hetta kann vera hóskandi at lata
landsstýrinum sjálvum upp í hendi alt eftir, hvussu umstøðurnar eru.
Nógv størri avgerðir kann landsstýrið taka uttan løgtingsins loyvi, t.d.
kunnu skip ella aðrar líknandi ognir seljast uttan loyvi.
199