KAP. 4.

Í ávísum førum koma útreiðslur at standast av landshúsarhaldinum,
sum ikki kunnu bíða, og sum mugu gjaldast alt fyri eitt, og er tí ásett í
stk. 2, at um mál hevur bráðskund og avgerandi samfelagsfyrilit tala
fyri, so kann fíggjarnevndin veita eykajáttan, men bert eftir uppskoti frá
løgmanni. Avgerðin verður tikin við vanligum meiriluta, men hvør
nevndarlimur hevur ein vetorætt og kann krevja, at málið verður avgjørt
við løgtingslóg. At henda mannagongd skal nýtast, kemst av, at trygd
má vera fyri, at lóggávuvaldið t.e. løgtingið og løgmaður seinni formliga
góðkenna játtanina.
Í stk. 3 er ásett, at eykajáttanirnar, sum fíggjarnevndin eftir stk. 2
hevur veitt ígjøgnum árið, skulu setast á eykafíggjarlóg í desember, so
skil fæst á, hvat veruliga er endaliga játtað.
Ad § 45:
Greinin er ein avskrift av grundlógarinnar § 47, stk. 1, og kemur ístaðin
fyri stýrisskipanarlógina § 22. Í stk. 4 er ásett, at reglurnar eisini eru
galdandi fyri landsstovnar, sum hava sjálvstøðugan roknskap t.d. telefonverkið,
apotekið og rúsdrekkasøluna.
Ad § 46:
Hvør hevur yvirtøkuheimildina heimastýrisins vegna er nakað ógreitt,
sum frágreitt er á bls. 70, og tí verður mælt til, at reglurnar gerast
greiðari.
Eftir uppskotinum skal yvirtøka eftir heimastýrisins ynski fara fram
við løgtingslóg. Hetta fer fram á tann hátt, at tað í løgtingslóg greidliga
verður sagt frá, hvat málsøki løgting og løgmaður yvirtaka lóggávuvaldið
á, og at lóggáva verður gjørd, sum leggur heimildir til føroyskar
myndugleikar, ella ger broytingar í galdandi donsku lóggávuni soleiðis,
at heimildirnar í lógini verða lagdar til føroyskar myndugleikar.
Nevndin heldur at verandi støða, har yvirtøka fer fram við løgtingssamtykt,
sum landsstýrið útinnur, er óheppin í teim førum, tá ið lóggávan
ikki verður broytt, og ein tulkar lógarinnar bókstav soleiðis, at
har danskur ráðharri er nevndur, liggur heimildin hjá landsstýrinum.
Hetta eigur ítøkiliga at verða ásett við løgtingslóg.
Ad § 47 og § 48:
Við greinini verður sett upp eitt nýtt stýrisskipanarligt hugtak „ríkislógartilmæli“,
sum fevnir um eitt skjal, har heimastýrið tilmælir ríkismyndugleikunum
at seta í gildi fyri Føroyar ávísa ríkislóg.
Tann, sum eftir § 1 hevur heimildina at lóggeva við løgtingslóg, má
194