KAP. 4.

hjá løgtingsnevndum, stovnum undir landinum og føroysku kommununum
eigur at fara fram í samstarvi við landsstýrið. Greinin skal ikki
skiljast soleiðis, at hon forðar fyri, at løgtingið hevur parlamentariskt
samstarv við fólkatingið.
Í stk. 2 verður umrødd tann støðan, at landsstýrið innan samvinnuna
við ríkismyndugleikarnar má hava samtykki løgtingsins til at gera avtalur,
sum krevja løgtingsins medvirkan ella avtalur, sum hava størri
týdning.
Ad § 52:
Til stk. 1. Eftir heimastýrislógarinnar § 8, stk. 3 og stk. 4, og sbr.
rættarsiðvenju hevur heimastýrið í ávísum førum heimild at tingast við
og gera avtalur við onnur lond. Greinin ásetur, at landsstýrið hevur
málsræði í hesum førum. Á sama hátt hevur danska stjórnin eftir
grundlógarinnar § 19, stk. 1, heimildina at gera millumtjóða sáttmálar
Danmarkar vegna.
Til stk. 2. Avmarkingar eru fyri landsstýrið á sama hátt sum fyri
donsku stjórnina eftir grundlógini § 19, stk. 1, nevniliga soleiðis, at
landsstýrið ikki hevur heimild at gera millumtjóða avtalur, sum krevja
løgtingsins medvirkan fyri at verða útintar, ella avtalur, sum hava størri
týdning. Hetta skal eisini skiljast soleiðis, at undir somu fyritreytum
kann ein millumtjóða avtala heldur ikki sigast upp. Krevur millumtjóða
sáttmálin ávíst millumtjóða samstarv, sum kostar pening, krevur sáttmáli
løgtingsins góðkenning av tí, at játtan krevst á fíggjarlógini.
Til stk. 3. Ansast má eftir, at altíð er samsvar millum millumtjóða
skyldur og lóggávuna í Føroyum. § 55 skipar so fyri, at ein løgtingslóg
ikki hevur gildi, um hon gongur ímóti millumtjóða sáttmála, men
umrøður ikki ta støðu, at sáttmálin krevur, at serlig lóggáva verður
gjørd. Tí ásetur stk. 3, at landsstýrið leggur fram uppskot til tær løgtingslógir
og tey ríkislógartilmæli, sum neyðug eru fyri at útinna millumtjóða
sáttmála samstundis, sum sáttmálin verður góðkendur. Tá verður altíð
samsvar millum lóggávuna og sáttmálan. Verður sáttmálin góðkendur,
verður lóggávan eisini framd; verður lóggávan ikki framd, verður sáttmálin
ikki góðkendur. Øll vandamál eru tó ikki loyst við stk. 3 við tað,
at tað ikki er heilt óvist, at millumtjóða sáttmálar eru galdandi fyri
Føroyar í dag, sum krevja ávísa lóggávu av okkum, sum ikki er gjørd, og
hetta mál loysir stk. 3 ikki.
Ad § 53:
Heimastýrislógin § 5 ásetur, at ríkismyndugleikarnir í høvuðsregluni
196