KAP. 4.

Undantak er frá hesi reglu í lógaruppskotinum. Soleiðis krevst í § 29,
stk. 2, at meira enn helmingurin av øllum løgtingsmonnum skal vera
ímóti uppskoti løgtingsformansins til løgmann, fyri at tað ikki skal verða
samtykt, og eftir § 31 skal somuleiðis meira enn helmingurin av øllum
løgtingsmonnum vera fyri misálitisuppskoti á løgmann, fyri at tað skal
verða samtykt. Sama er eftir § 30 stk. 2, um landsstýrismaður skal hava
misálit løgtingsins. Hinvegin eru eisini føri, har bert ávísur minniluti
skal atkvøða fyri, so at samtykt er. Soleiðis skal fyrispurningur svarast av
løgmanni ella landsstýrismanni, tá 1 ⁄3 av tingmonnum á fundi krevur
hetta sbr. § 22. Eisini kunnu 1 ⁄3 av øllum tingmonnum krevja fólkaatkvøðu
um samtykt løgtingslógaruppskot ella ríkislógartilmæli sbr. § 16.
Í § 39 er eisini ásett, at 1 ⁄3 kann krevja, at løgtingsformaðurin tilnevnir
kanningarleiðara at kanna, um fyrisiting landsstýrisins er farin lógliga
fram.
Ad § 20:
Greinin er ein endurtøka av § 18 í stýrisskipanarlógini, sum er avrit av
grundlógarinnar § 51.
Í Føroyum hevur greinin ongantíð verið nýtt. Í Danmark hevur slík
nevnd bert verið skipað fýra ferðir, m.a. tá slík nevnd var sett sbr.
tágaldandi grundlóg § 45 hin 5. juli 1918 at kanna ymisk føroysk
viðurskifti (Fúlabók). Í USA hava slíkar nevndir stóran týdning og
verða ofta settar at kanna ymisk viðurskifti.
Tað er ein rættarlig skylda at greiða nevndini frá, og følsk frágreiðing
fyri nevndini kann revsast eftir borgaraligu revsilógini § 162.
Um onkur dregur seg undan at útflýggja skjøl ella greiða frá, so er á
sama hátt sum í grundlógarinnar § 51 eingin tvingsilsráð nevnd.
Hetta er heldur ikki neyðugt.
Ein og hvør alment settur, sum dregur seg undan at útflýggja skjøl
ella at greiða frá, kann rokna við at fáa tænastuboð frá landsstýrismanninum
á avvarðandi øki um at greiða frá og útflýggja skjøl. Ger
hann ikki tað, so kann hann rokna við agamáli. At landsstýrismaðurin
noktar at geva slík boð, er óhugsandi; hetta fær politiskar avleiðingar
fyri hann, so hann noyðist at leggja frá sær, ella í ringasta føri rættarligar
avleiðingar, har hann verður ákærdur fyri brot á landsstýrismannaskyldurnar.
Harafturat kann tann alment setti, sum dregur seg undan,
revsast eftir borgaraligu revsilógini § 156.
Viðvíkjandi teimum privat settu vil tað sjáldan koma fyri, at privat
nokta at vera til hjálpar hjá nevnd, sum er sett at kanna almenn
viðurskifti. Kanningin er ikki vend ímóti teim privatu, men heldur
183