Operationeel programma 2007 - Agentschap Ondernemen

Tabel: Aandeel (%) laaggeschoolden onder de niet-werkende werkzoekenden
Bron: Stadsmonitor
Tegenover de hoge werkloosheidsgraad staat dat de werkgelegenheidsgraad in de steden
echter merkelijk hoger ligt dan in Vlaanderen, wat de belangrijke rol aangeeft die steden als
bron voor arbeidsplaatsen spelen. In weerwil van verhuisbewegingen en van de inplanting van
grote bedrijfsvolumes in de rand van de stad, blijven de steden dus de grootste aanbieders van
arbeidsplaatsen. De arbeidsmarktparadox geeft echter aan dat dit gepaard gaat met een hoge
werkloosheid, die in sommige steden bijzonder geconcentreerd is. De arbeidsplaatsen worden
dus ingevuld door mensen die niet in de stad wonen. De ruimtelijke spreiding van bedrijven
verzwakt nog meer de al zwakke positie van werklozen in de steden. Binnen de groep
werklozen valt zeker ook de hoge concentratie van allochtone werknemers op. Dat wijst op
een duidelijke uitsluiting op de arbeidsmarkt, waarvan de gevolgen in steden zichtbaar zijn.
Vanuit sociaal-economisch perspectief kan gesteld worden dat verdere spreiding van
bedrijven naar de rand ongewenst is. Om spreiding tegen te gaan zijn er nog andere
argumenten: de bescherming van de open ruimte, van de natuur, van de agrarische
activiteiten. De spreiding heeft bovendien ook een enorme economische kost (aanleg van
wegen en nutsvoorzieningen). Overigens leidt verdere spreiding tot een onmogelijke situatie
voor openbaar vervoer: de zo gewenste overstap van auto naar openbaar vervoer wordt dan
onmogelijk.
Wat de oprichting van nieuwe bedrijven betreft volgen de steden dezelfde evolutie als het
Vlaamse Gewest. Hoewel er in het Vlaamse Gewest jaar na jaar minder ondernemingen
worden opgericht, liet Vlaanderen over de periode 1998 – 2003, omwille van een sterke
daling in stopzettingen, toch een toename van het aantal actieve ondernemingen optekenen.
Ruimtegebrek en hoge vastgoedprijzen leidden er toe dat de stad zich meer gaat richten op het
aantrekken van kenniseconomie. De aanwezigheid van universiteiten of kennisinstellingen in
de nabijheid van de stad is daarbij belangrijk . Zij vormen een magneet voor ondernemingen
op zoek naar talent. Academisch onderzoek draagt bij tot kenniscreatie, en via het
oversijpelen van deze kennis naar de industrie tot de groei van de regio
OP EFRO oktober 2007 41