Operationeel programma 2007 - Agentschap Ondernemen

helpen uitbouwen en draagt aldus bij tot de hoofddoelstelling van het programma én tot het
bevorderen van de territoriale cohesie.
Samenvattend kan gesteld worden dat de voorgestelde prioriteiten rechtstreeks invulling
geven aan de programmahoofddoelstelling wat betreft het verhogen van de economische groei
en de tewerkstelling. Binnen deze prioriteiten zullen tevens acties voorzien worden die
invulling geven aan de hoofddoelstelling wat betreft het verbeteren van het milieu.
2.2.3) Additionaliteit met Vlaamse beleidsinitiatieven
Zoals gezegd onder de eerste strategische invalshoek is het Vlaamse doelstelling 2-
programma coherent met de Europese en Vlaamse beleidsvisies. Met het oog op de realisatie
van de Lissabondoelstellingen hebben Europa en Vlaanderen een aantal gemeenschappelijke
prioritaire doelstellingen waartoe het Vlaamse programma op zijn beurt dient bij te dragen.
Hierbij dient er echter over gewaakt te worden dat de acties gefinancierd via doelstelling 2
complementair en/of additioneel zijn aan de reeds bestaande Vlaamse instrumenten en acties.
Beleidsvisie en beleidsdoelstellingen lopen aldus gelijk, terwijl beleidsinstrumenten en acties
verschillen.
Voor infrastructuurwerken binnen de ruimtelijk-economische omgevingsfactoren is het
criterium van de additionaliteit sterk bepalend voor de selectie van de projecten. Het criterium
additionaliteit zal daarbij worden toegepast op individuele infrastructuurprojecten (een
welbepaalde ontsluitingsinfrastructuur) en niet op types of categorieën van
infrastructuurwerken (ofwel enkel waterwegen, ofwel enkel spoorwegen, ofwel enkel
overslagmogelijkheden…). De mogelijkheden van infrastructuurwerken binnen de
verschillende operationele doelstellingen acties zijn bijgevolg ook vrij ruim bepaald. Deze
strategie kiest er echter voor om het criterium van additionaliteit te linken aan het oplossen
van knelpunten. Het oplossen van knelpunten is geen absoluut gegeven, maar verwijst naar
het versnellen van de realisatie van projecten door het vergroten van de beschikbare kredieten
(via EFRO-subsidiëring) en/of naar het uit het slop halen of bevorderen van het
besluitvormingsproces indien een doorbraak in een besluitvormingsproces afhankelijk is van
financiële verdeelsleutels tussen actoren en/of verschillende uitvoeringsmogelijkheden met
een verschillende financiële impact.
Onderstaande (niet-exhaustieve) voorbeelden geven aan hoe het criterium additionaliteit kan
toegepast worden op diverse types van projecten:
- nieuwe projecten die kunnen bogen op een gunstige maatschappelijke kosten-batenanalyse
maar waarbij de projectuitvoerder(s) aarzelt/aarzelen omwille van de
onzekerheid over of ontbreken van eigen financiële baten;
- projecten waarvoor meerdere uitvoeringsalternatieven worden aangereikt omwille van
strategisch-economische redenen, de milieueffectbeoordeling, de mobiliteitseffectbeoordeling…
- projecten waarvoor geen of slechts een beperkte reguliere subsidiëring bestaat en
waarbij de projectuitvoerders moeten gaan shoppen bij de verschillende relevante
belanghebbenden; het kan hierbij ook gaan om projecten die buiten het
toepassingsgebied van een reguliere subsidiëring of bevoegde overheidsinstantie
vallen.
De complexe en subregionaal verschillende institutionele context maakt dat de rolverdeling
en financiële slagkracht van de relevante actoren in Vlaanderen verschillen. Ook met dit
aspect zal bij de beoordeling van de additionaliteit dienen rekening gehouden te worden.
OP EFRO oktober 2007 65