Dicionario terminolóxico da vestimenta tradicional galega e ...

Dicionario terminolóxico da vestimenta tradicional galega e proposta dun sistema de
representación conceptual dinámico para a súa consulta onomasiolóxica en liña
denominacións que a rápida evolución da ciencia e a tecnoloxía estaba a producir e
polas dificultades de comunicación profesional, producidas, segundo eles, pola
variación lingüística e a polisemía da lingua natural.
O traballo destes terminólogos tiña por obxecto a consecución, através da
estandarización das unidades de comunicación do coñecemento especializado (é dicir
através da univocidade e da desambiguación eficaz ou da unificación dos usos
lingüísticos), dunha lingua ideal onde non existise sinonimia nin polisemía (Wüster
1998: 141, 147), suprimindo a variación denominativa a favor dunha soa forma de
referencia, así como dunha «harmonización conceptual» entre as linguas modernas,
principalmente no eido científico e técnico (Wüster 1998: 151-152). Como se explica
polo feito de que a escola de Viena nacese da necesidade da comunidade científica e
técnica de garantir a comunicación profesional e a transferencia de coñecementos entre
os seus membros, a TXT orienta o traballo terminolóxico á prescrición estandarizadora,
o que por outra parte explica tamén a rixidez da súa metodoloxía e constitúe unha das
principais diferenzas coa lexicografía, que adopta un enfoque semasiolóxico e unha
perspectiva, en principio, descritiva.
Así pois, para a TXT, a terminoloxía, considerada como unha disciplina autónoma,
estuda os termos específicos dun campo especializado, sempre a partir do concepto,
representado pola súa designación, lingüística ou non, da que é considerado
preexistente. A terminoloxía tradicional adopta, por tanto, unha metodoloxía de traballo
exclusivamente onomasiolóxica 4 e centra a súa atención na descrición estrutural do
sistema de conceptos da área de especialidade en cuestión e na identificación dos
conceptos nese sistema da cal toman os termos o seu valor, para, previa análise
sistemática, fixar as denominacións estandarizadas correspondentes aos conceptos
estabelecidos e presentalos xunto con diversas informacións gramaticais e semánticas.
Outro elemento de suma importancia na TXT, extrapolábel a toda a terminoloxía
moderna, é a esixencia de que os termos obxecto do traballo terminolóxico sexan
extraídos in vivo da comunicación entre os peritos dunha determinada área do
coñecemento especializado, materializada de preferencia através de textos técnicos, que
é onde aparecen os termos reais que utilizan os especialistas (Cabré 1993: 265-266).
4
Por enfoque onomasiolóxico entendemos aquel que «toma como ponto de partida un significado e estuda as súas
relacións cos diferentes significantes que o expresan» mentres que «a semasioloxía, por outra parte, ten como ponto
de partida un significante e estuda as relacións que o unen aos diferentes significados que pode expresar» (Freixeiro
Mato 1999: 32).
11