Dicionario terminolóxico da vestimenta tradicional galega e ...

Proxecto de fin de licenciatura
Manuel Souto Pico - Universidade de Vigo, 2003
133-143), que explican un modelo alternativo, os chamados SRCs pluridimensionais,
para representar varios planos de relación entre os conceptos da área. De feito, no
decurso do traballo o volume de dedicación foise desprazando cara este aspecto do
traballo terminolóxico, coa idea de encontrar un sistema de representación conceptual
que dese conta de todos os criterios de clasificación simultaneamente.
Tal como propoñen os autores mencionados cando explican o seu modelo
pluridimensional, clasificar consiste, xa que logo, en agrupar conceptos similares so
unha mesma clase con base nunha característica común. Por exemplo, cirolas e refaixo
poden ser agrupadas na clase ‘pezas de roupa que cobren da cintura cara abaixo’, como
mostra a representación unidimensional da Figura 5a).
Figura 5: A mesma realidade clasificada de formas diferentes
Enténdese que un concepto se compón dun conxunto de características que se
poden especificar de diferentes puntos de vista (no caso da roupa, a súa función, o seu
material, a súa morfoloxía etc.) 21 ou utilizando diferentes criterios de clasificación (así
denominados máis comunmente nas ciencias da información). Se se pode usar máis de
unha característica para distinguir entre os diferentes conceptos, daquela poden ser
clasificados de varias maneiras, é dicir, en máis de unha dimensión (Bowker 1997:
133). A pluridimensionalidade xorde, pois, cando os conceptos poden ser clasificados
de máis dunha forma no SRC. Por exemplo, atendendo a xénero da persoa que as veste,
as cirolas estarían na clase ‘masculina’ e o refaixo na clase ‘feminina’ (na Figura 5b)
ou, atendendo á súa orde de colocación, as cirolas estarían na clase ‘roupa interior’ e o
refaixo estaría na clase ‘roupa exterior’ (Figura 5c). Estes casos serven para
exemplificar as diferentes posibilidades de clasificación que ofrece un concepto en
virtude das súas características.
21
Parece claro que dependendo do suxeito pensante, a área da VTG pode ser clasificada de acordo con criterios moi
díspares: por exemplo, unha tecedeira tenderá a aplicar o criterio do material da composición, un sociólogo atenderá á
función das pezas (traballo, misa, festa, etc) ou un escenógrafo clasificará a VTG con base en calquera dos criterios
posíbeis (orde de colocación, función, localización anatómica...).
36