Dicionario terminolóxico da vestimenta tradicional galega e ...

Proxecto de fin de licenciatura
Manuel Souto Pico - Universidade de Vigo, 2003
transformación tamén pode darse, e de feito dáse, actualmente na creación neolóxica ad
hoc en galego mediante o proceso de ampliación semántica.
3.1.4. Usuarios
O tipo de destinatario determina a forma de presentar os datos, o tipo de obra que se ha
de editar, métodos de consulta, grao de especialización da información terminolóxica,
etc. mais neste caso o dicionario está concibido e realizado de forma que non só un
único colectivo de usuarios o encontren de fácil consulta, senón que a súa utilización
sexa o suficientemente intuitiva tanto para un tradutor ou un lexicógrafo como para un
etnógrafo non afeito a consultar obras lexicográficas ou terminolóxicas. O público a que
se dirixe este traballo está constituído, pois, por un lado, por mediadores comunicativos
(tradutores, redactores, intérpretes, xornalistas), lexicógrafos, documentalistas, asesores
e planificadores lingüísticos e profesores de lingua e investigadores de lingüística
galega e, por outro, etnógrafos ou estudiosos do folclore galego e costureiras e alfaiates
artesanais.
3.1.5. Fontes escritas
Un traballo lingüístico que ten por fin describir a lingua, aínda sendo parcialmente,
parte de datos empíricos, que en xeral proceden do discurso escrito ou oral dos usuarios
da lingua e, en xeral, as unidades terminolóxicas, das producións discursivas dos
especialistas, é dicir os textos especializados. Así, a documentación utilizouse en case
todas as fases de elaboración do dicionario, servindo tanto de fonte de información
conceptual de referencia como de base de detección e extracción dos termos. Para a
documentación sobre a terminoloxía nos seus aspectos teórico e práctico, recorrín á
consulta dos fondos da biblioteca da Facultade de Filoloxía e Tradución da
Universidade de Vigo e da Internet. A referencia dos manuais e artigos utilizados pode
ser examinada na sección 5. BIBLIOGRAFÍA.
Ao seu tempo, tras confrontar cun especialista a conveniencia e a factibilidade da
elaboración deste traballo terminolóxico e tras un primeiro estudo das liñas mestras da
súa metodoloxía, tamén foi preciso, seguindo as indicacións de Cabré (1992: 253-257),
me informar sobre a documentación existente sobre a especialidade, especialmente
sobre o traxe galego pero tamén do traxe en xeral, recorrendo aos especialistas no traxe
galego e a varios centros de documentación, principalmente o Museo do Pobo Galego e
24