Dicionario terminolóxico da vestimenta tradicional galega e ...

Dicionario terminolóxico da vestimenta tradicional galega e proposta dun sistema de
representación conceptual dinámico para a súa consulta onomasiolóxica en liña
un nivel superior de consideración sociolingüística, sempre mediante a asignación dos
códigos sin. comp. ou var. ao termo remitido non preferente (sinónimo complementar) e
do código vid. ao termo preferente.
Figura 10: Relacións estabelecidas pola remisións
Se ben é certo que un traballo destas características, producido nunha sociedade
como a galega, non pode ignorar a presión que exerce a lingua española sobre a galega
e, subsecuentemente, a masiva incorporación de termos alleos en todas as áreas do
coñecemento, incluída a que nos ocupa, en detrimento de formas propias ou de
mecanismos propios de creación de denominacións, non obstante, á parte a ortografía,
non considero lexítimo un control externo aos especialistas deste campo (intervención
na terminoloxía usada por eles). A razón de considerar os termos non priorizados como
sinónimos complementares e non como termos rexeitábeis radica en que, lonxe das
preocupacións de imposición dos termos da terminoloxía wüsteriana ou tradicional e
polas razóns esgrimidas na sección 3.1.3. Obxectivos, o que eu pretendo é describir a
terminoloxía que é funcional na comunicación dos especialistas e só preocuparme nun
segundo plano de valorar súa idiomaticidade, que sinalo, cando é dubidosa, unicamente
ofrecendo advertencias ou recomendacións de uso por medio dos códigos sinalados.
Só despois de fixar a definición dos conceptos (ao mesmo tempo que ía desbotando
aqueles termos que non encaixan no SRC) procedín a considerar o nivel de preferencia
entre as diversas denominacións concorrentes (Fedor: 104), estabelecendo as remisións
pertinentes, sempre no seu campo propio e non no texto da definición, xa que son
denominacións diferentes do mesmo concepto. Os criterios utilizados para a marcación
da prioridade son, en orden de preferencia ou importancia, (1) o criterio normativo, (2)
o de aproximación ao portugués e (3) o da forma maioritaria. É dicir, nalgúns casos
prioricei unha denominación que non é maioritaria para facela coincidir coa forma
61