Monarsi cagdan Anarsiye
Artık yerleşik ve doğal düzen buydu. Bir-kaç hafta geçmemişti ki yüzyıllardan beri böyleymiş gibi gelmeye başladı. Hele hele keskin dilli bir “Bayan Giyotin” vardı ki, zamanın başlangıcından beri buradaydı sanki. Giyotin konusunda bir sürü şaka yapılıyordu. Baş ağrılarınızı kökünden iyi ediyordu. Saçınızın ağarmasını engelli-yordu. Cildinize olağanüstü bir pembelik veriyordu. Sinek kaydı traş eden ulusal usturaydı. Kim Bayan Giyotin'i öpe-cek olsa, ufak bir pencereden bakıp, sepete hapşırıveriyordu! İnsan soyunun yeniden dirilişinin simgesiydi. Haç'tan daha çok önem taşıyordu. Göğüslerden haçlar çıkarılmış, yerlerine küçük giyotinler takılmıştı. Haç'ı yadsıyanlar Giyotin'e diz kırıyorlardı. Öyle çok kelle uçmuştu ki, toprak iğrenç bir kızıllıktaydı. Genç bir şeytan için düzenlenmiş bozyap gibiydi. Parçala-rına ayrılıyor, gerektiğinde de birleştiriliyordu. Gür sesleri susturuyor; güçlüleri perişan, iyisi ve güzeli yok ediyordu.
Artık yerleşik ve doğal düzen buydu. Bir-kaç hafta geçmemişti ki yüzyıllardan beri böyleymiş gibi gelmeye başladı. Hele hele keskin dilli bir “Bayan Giyotin” vardı ki, zamanın başlangıcından beri buradaydı sanki. Giyotin konusunda bir sürü şaka yapılıyordu. Baş ağrılarınızı kökünden iyi ediyordu. Saçınızın ağarmasını engelli-yordu. Cildinize olağanüstü bir pembelik veriyordu. Sinek kaydı traş eden ulusal usturaydı. Kim Bayan Giyotin'i öpe-cek olsa, ufak bir pencereden bakıp, sepete hapşırıveriyordu! İnsan soyunun yeniden dirilişinin simgesiydi. Haç'tan daha çok önem taşıyordu. Göğüslerden haçlar çıkarılmış, yerlerine küçük giyotinler takılmıştı. Haç'ı yadsıyanlar Giyotin'e diz kırıyorlardı. Öyle çok kelle uçmuştu ki, toprak iğrenç bir kızıllıktaydı. Genç bir şeytan için düzenlenmiş bozyap gibiydi. Parçala-rına ayrılıyor, gerektiğinde de birleştiriliyordu. Gür sesleri susturuyor; güçlüleri perişan, iyisi ve güzeli yok ediyordu.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Monarşiden Anarşiye<br />
Fransa’nın din adamlarını, kralını, meclis üyelerini ve sonunda da tüm ulusu yıkıma<br />
uğratan sorunlara müjde çözüm getirecekti. Ne var ki insanlar, Roma’nın boyunduruğu<br />
altında Kurtarıcının özveriye dayanan ve bencil olmayan sevgisini yitirdiler. Yoksulları ezen<br />
zenginleri azarlayan, ya da onlara düşkünlüklerinde yardım eden pek kimse kalmadı. Zengin<br />
ve güçlü olanların bencilliği arttıkça arttı. Yüzlerce yıl boyunca zenginler yoksullara kötülük<br />
yaptı, yoksullar da zenginlerden nefret etti.<br />
Birçok bölgede çalışan sınıflar mal sahiplerinin eline bakıyor ve aşırı büyük yüklerin<br />
altında eziliyordu. Orta ve alt sınıflar, sivil yöneticiler ve din adamları tarafından ağır bir<br />
şekilde vergilendiriliyordu. Çiftçilerin ve köylülerin açlıktan ölmesine zalimler aldırış<br />
etmiyordu. Tarım işçilerinin yaşamları hiç durmadan çalışmakla ve düzelmeyen bir sefillikle<br />
geçiyordu. Şikayetleri kulak arkası ediliyor, yargıçlar rüşvetle çalışıyordu. Vergilerin ancak<br />
yarısı kraliyetin kraliyetin ya da kilisenin hazinesine giriyordu. Geri kalan kısmı müsriflikle<br />
tüketiliyordu. Astlarını böyle yoksullaştıran kişilerin kendileri vergi kapsamı dışındaydı 1ar.<br />
Onların zevk içinde yaşaması için milyonlarca kişi ümitsiz bir düşkünlükle mahvoluyordu<br />
(Ek’e bkz.).<br />
Fransız Devriminden 50 yıl kadar önce tahtı işgal eden XV. Louis, tembel, ciddiyetsiz ve<br />
erotik zevklere düşkün bir kral olarak dikkati çekmişti. Maddi yönü gerileyen devleti ve<br />
çileden çıkan insanları gören bir kişinin, korkunç sonu tahmin etmesi için peygamber<br />
olmasına gerek yoktu. Reformun gerekliliği boşuna vurgulandı. Fransa’yı bekleyen korkunç<br />
son, kralın bencil sözlerinde görülebiliyordu. “Benden sonra, ne olursa olsun!”<br />
Roma, kralları ve yönetici sınıfları, insanları tutsak almak ve ruhlarını zincirlemek için<br />
kullanmıştı. Maddi yıkımdan bin kat daha korkuncu ahlaksal çöküntüydü. Kutsal Kitap’tan<br />
yoksun olan insanlar bencilliğe terk edildiler, cahillik içinde kötülüğe gömüldüler. Kendi<br />
kendilerini yönetemeyecek bir duruma gelmişlerdi.<br />
Kanla biçilen sonuçlar<br />
Roma’nm çabaları kitleleri körü körüne kendi dogmalarına bağlayamadı; bunun yerine<br />
onları tanrıtanımaz devrimciler haline getirdi. İnsanlar Katolikliği ‘rahipçilik oyunu’ diyerek<br />
reddettiler. Çünkü tanıdıkları tek ilah Roma ilahı olmuştu. Roma’nm açgözlülüğünü ve<br />
zalimliğini Kutsal Kitap’ın meyvesi sandılar ve reddettiler.<br />
Roma Tanrı’nın karakterini yanlış temsil etmişti; insanlar bu yüzden hem Kutsal Kitap’ı<br />
hem de O’nun Yazarını reddettiler. Voltaire ve dostları tepki olarak Tanrı’nın Sözünü<br />
tümüyle bir kenara attılar, tanrıtanımazlığı yaydılar. Roma insanları demir pençesi altında<br />
bastırmıştı; artık kalabalıklar her türlü boyunduruğu kırıyorlardı. Öfkeli insanlar gerçeği de<br />
yalanlarla birlikte reddediyordu.<br />
Fransız Devriminin başlangıcında kralın kararıyla halka, soyluları ve din adamlarını bile<br />
aşan bir temsil izni verildi. Dolayısıyla güç dengesi onların lehineydi. Ancak halk bunu<br />
107
Change language