Monarsi cagdan Anarsiye
Artık yerleşik ve doğal düzen buydu. Bir-kaç hafta geçmemişti ki yüzyıllardan beri böyleymiş gibi gelmeye başladı. Hele hele keskin dilli bir “Bayan Giyotin” vardı ki, zamanın başlangıcından beri buradaydı sanki. Giyotin konusunda bir sürü şaka yapılıyordu. Baş ağrılarınızı kökünden iyi ediyordu. Saçınızın ağarmasını engelli-yordu. Cildinize olağanüstü bir pembelik veriyordu. Sinek kaydı traş eden ulusal usturaydı. Kim Bayan Giyotin'i öpe-cek olsa, ufak bir pencereden bakıp, sepete hapşırıveriyordu! İnsan soyunun yeniden dirilişinin simgesiydi. Haç'tan daha çok önem taşıyordu. Göğüslerden haçlar çıkarılmış, yerlerine küçük giyotinler takılmıştı. Haç'ı yadsıyanlar Giyotin'e diz kırıyorlardı. Öyle çok kelle uçmuştu ki, toprak iğrenç bir kızıllıktaydı. Genç bir şeytan için düzenlenmiş bozyap gibiydi. Parçala-rına ayrılıyor, gerektiğinde de birleştiriliyordu. Gür sesleri susturuyor; güçlüleri perişan, iyisi ve güzeli yok ediyordu.
Artık yerleşik ve doğal düzen buydu. Bir-kaç hafta geçmemişti ki yüzyıllardan beri böyleymiş gibi gelmeye başladı. Hele hele keskin dilli bir “Bayan Giyotin” vardı ki, zamanın başlangıcından beri buradaydı sanki. Giyotin konusunda bir sürü şaka yapılıyordu. Baş ağrılarınızı kökünden iyi ediyordu. Saçınızın ağarmasını engelli-yordu. Cildinize olağanüstü bir pembelik veriyordu. Sinek kaydı traş eden ulusal usturaydı. Kim Bayan Giyotin'i öpe-cek olsa, ufak bir pencereden bakıp, sepete hapşırıveriyordu! İnsan soyunun yeniden dirilişinin simgesiydi. Haç'tan daha çok önem taşıyordu. Göğüslerden haçlar çıkarılmış, yerlerine küçük giyotinler takılmıştı. Haç'ı yadsıyanlar Giyotin'e diz kırıyorlardı. Öyle çok kelle uçmuştu ki, toprak iğrenç bir kızıllıktaydı. Genç bir şeytan için düzenlenmiş bozyap gibiydi. Parçala-rına ayrılıyor, gerektiğinde de birleştiriliyordu. Gür sesleri susturuyor; güçlüleri perişan, iyisi ve güzeli yok ediyordu.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Roma’ya karşı ödün verme çabaları<br />
Monarşiden Anarşiye<br />
Saksonyalı Frederick, reformcuya karşı gerçek duygularını dikkatlice gizledi. Aynı<br />
zamanda onu yorulmak bilmeyen bir titiz-<br />
likle korudu; düşmanlarının hareketlerine karşı tetikteydi. Ancak birçokları Luther’e<br />
duydukları sempatiyi gizlemek için hiçbir çaba göstermediler. Spalatin şöyle yazmıştır:<br />
“Doktorun küçük odası gelen ziyaretçilerin hepsini almıyordu.” Onun öğretilerine<br />
inanmayanlar bile vicdanına karşı gelmektense cesaretle ölmeyi seçen inanç karşısında<br />
hayranlık duyuyorlardı.<br />
Luther’i Roma’yla uzlaştırmak için ciddi gayretler gösteriliyordu. Soylular ve prensler<br />
kendi fikirlerini belirtiyor, Luther’in, kiliseye ve konseylere karşı gelmeye devam ederse,<br />
imparatorluktan savunmasız bir şekilde atılabileceğini söylüyordu. Tekrar ve tekrar<br />
uyarılıyor, imparatorun kararına boyun eğmesi isteniyordu. Ama onun korkacak bir şeyi<br />
yoktu: “İmparatorun, prenslerin ve sıradan Hıristiyanların benim işlerimi incelemesine ve<br />
eleştirmesine razıyım; ama tek bir koşulla, Tanrı’nın Sözünü ölçü olarak alsınlar. Herkesin<br />
ona itaat etmesi gerek.”<br />
Bir başkasının ricaları karşısında şöyle dedi: “Bana verilen koruma güvencesinin<br />
kaldırılmasına razı gelirim. Canımı bile imparatorun ellerine teslim ederim, ama Tanrı’nın<br />
sözünü asla!”27 Genel bir kurula teslim olmaya istekli olduğunu, ama bu kurulun Kutsal<br />
Yazılar doğrultusunda karar vermesini istediğini söyledi. “Tanrı’nın sözü ve iman söz<br />
konusu olduğunda her Papa kadar iyi bir yargıç olabilir.” Hem dostlar hem de düşmanlar<br />
uzlaştırma çabalarının boş olduğunu sonunda anladılar.<br />
Reformcu tek bir noktada boyun eğseydi, Şeytan ve O’nun güçleri zafer kazanacaktı.<br />
Ama Luther’in yılmayan kararlılığı ki-liseyi özgürlüğe götüren yolu açtı. Kendi adına<br />
düşünme ve hareket etme cesaretine sahip olan tek bir adam kiliseyi ve dünyayı yalnızca<br />
kendi çağında değil, gelecekteki tüm çağlarda etkileyecekti.<br />
Luther kısa bir sürede imparator tarafından evine gönderildi. Bunun arkasından<br />
mahkumiyeti gelecekti. Luther’in yolu tehdit edici bulutlarla kararmıştı, ama Worms’tan<br />
yüreğinde sevgi ve övgüyle ayrıldı.<br />
Ayrılırken kararlılığının isyan olarak algılanmamasını istediği için imparatora yazdı;<br />
“Onurda da onursuzlukta da, yaşamda da ölümde de, Tanrı’nın sözü dışında her durumda<br />
size itaat etmeye büyük bir ciddiyetle hazırım. Sonsuz değerler söz konusu olduğunda Tanrı<br />
insanın insana boyun eğmesini istemez. Çünkü ruhsal konularda boyun eğmek gerçek<br />
tapınmadır ve yalnızca Yaratıcıya yönelik olmalıdır.<br />
Worms’dan dönerken, prenslere bağlı kilise çevreleri aforoz edilen keşişi ağırladılar.<br />
Yerel yöneticiler imparatorun reddettiği kişiyi onurlandırdılar. Kendisinden vaaz etmesi<br />
64
Change language