Monarsi cagdan Anarsiye

Monarşiden Anarşiye
Kralların kralı görünüyor
İsa’nın geleceği günü ve saati duyuran Tanrı’nın sesi işitilir. Tanrı’nın İsrail’i, buna kulak
verir; çehreleri O’nun yüceliğiyle aydınlanmıştır. Sonunda doğuda küçük, siyah bir bulut
görünür. Bu, Kurtarıcı’nın çevresindeki buluttur. Bulut büyük ve beyaz bir görünüm alana
kadar Tanrı’nın halkı ciddi bir sessizlik içinde bekler. Bulutun altı, yakıp tüketen bir
yüceliğe sahiptir; üzerinde ise antlaşmanın gökkuşağı vardır. Artık ‘elemler adamı’ olmayan
İsa, zafer kazanmış güçlü bir savaşçı gibi gelmektedir. On binlerce kutsal melekten oluşan
bir ordu O’na eşlik etmektedir. Her göz Yaşam Önderini görür. Alnında bir yücelik tacı
vardır. Çehresi, öğle güneşinden daha parlaktır. “Kaftanı ve kalçası üzerinde şu ad yazılıydı:
‘Kralların Kralı ve Rablerin Rabbi!’ (Mezmurlar 50:3,4).
“Dünyanın kralları, büyükleri, komutanları, zenginleri, güçlüleri, bütün köleleri ve özgür
kişileri, mağaralarda ve dağların kayaları arasında gizlendiler. Dağlara ve kayalara seslenip
dediler ki, “Üzerimize düşün! Taht üzerinde oturanın yüzünden ve Kuzu’nun gazabından
saklayın bizi! Çünkü Onların gazabının büyük günü geldi, buna kim dayanabilir?”
(Esinleme 6:15-17).
Alaycı sözler bitmiş, yalancı dudaklar susmuştur. Dua ve ağlayış sesinden başka bir şey
duyulmamaktadır. Kötüler, hor gördükleri Rab’bin yüzünü görmektense, kayaların altına
diri diri gömülmek için dua ederler. Ölülerin kulağına işleyen sesi tanırlar. O sesin tatlı
tonları kendilerini ne kadar çok tövbeye çağırmıştı. Bir arkadaşın, bir kardeşin, bir
Kurtarıcının ricaları aracılığıyla ne kadar sık duyulmuştu. O ses, hor görülen uyarıların ve
reddedilen davetlerin anılarını canlandırır.
Mesih çarmıha gerildiğinde O’nunla alay edenler de oradadırlar. Onlar önceden Mesih’in
şu sözlerini işitmişlerdi: “Bundan sonra, İnsanoğlu’nun, kudretli Olan’ın sağında
oturduğunu ve göğün bulutları üzerinde geldiğini göreceksiniz” (Matta 26:64). Şimdi onlar
Mesih’i yücelik içinde görmektedir; her şeye gücü yeten Tanrı’nın sağında otururken de
göreceklerdir. Mesih’in krallık unvanıyla alay eden kibirli Hirodes oradadır. Başına dikenli
tacı geçiren ve eline asa tutuşturanlar - O’nun önünde alay ederek eğilenler ve Yaşam
Önderine tükürenler oradadır. O’nun huzurundan kaçmak isterler. O’nun ellerine ve
ayaklarına çivi çakanlar bu izlere dehşet ve acıyla bakarlar.
Kahinler ve yöneticiler çarmıha germe olayını anımsarlar. “Başkalarını kurtardı, kendini
kurtaramıyor!” diye alay ettikleri zamanı düşünürler (Matta 27:42). “Çarmıha gerilsin!”
bağırışlarından daha yüksek bir ses çıkmaktadır şimdi; “O Tanrı’nın Oğluymuş!” Kralların
Kralının önünden kaçacak yer ararlar.
Gerçeği reddeden herkesin yaşamında, vicdanın rahatsız olduğu, canın pişmanlık
duyduğu zamanlar vardır. Ne var ki bunlar, o günün kederine kıyasla nedir ki! Onlar dehşet
içindeyken, kutsalların, “İşte Tanrımız budur; O’nu bekledik, O’nun kurtarışı ile sevineceğiz
ve coşacağız” diye bağırdıklarını işitecekler (İşaya 25:9). Tanrı Oğlunun sesi, uyuyan
248