pisarskie twórca z Głogół się nie zetknął, zwłaszcza iż jak wskazują źródła, ów Ambroży,syn mieszczanina, Niemca, urodzony na Śląsku, studiował na Akademii Krakowskiej wtym samym czasie co Bartosz Paprocki 115 . Znał z pewnością także twórczość poetówpolsko-łacińskich, zwłaszcza wiersze będące realizacją horacjańskiej zasady ut pictura apoesis erit na co wskazuje wnikliwa lektura jego dzieł. Druga połowa szesnastego wiekusprzyjała bowiem rozwojowi takich form literackich jak, emblemat, stemmata właśnie.Wiersze na herby powstawały już w kręgu poetów polsko-łacińskich, w pierwszymdwudziestoleciu szesnastego wieku 116 , by wymienić chociażby utwór Polona loquitur,Epigramma Pauli Crosnensis Pawła z Krosna, czy In stemma Joannis Tarnovii AndrzejaKrzyckiego. Bartosz Paprocki przystępując do swej pracy miał wyraźnie sprecyzowanycel: chciał sportretować szlachtę ziem wschodnich. Szukał więc takiej formy, która owesławetne czyny najlepiej byłaby w stanie przedstawić. Realizacji idei sprzyjała formałącząca obraz i słowo, która zwiększała skuteczność perswazji, ewokowała wzrok i zmysłyi tym samym sprzyjała lepszemu utrwaleniu, zapamiętaniu, gdyż przesłanie dydaktycznebyło tutaj bardzo istotne, zważywszy na kontekst historyczno-kulturowy. Wybrał więcformę wierszy na herby, które połączył w jeden cykl, co było nowością na ówczesnymrynku wydawniczym, gdyż wśród wydawanych zbiorów epigramatów, elegii (np. zbiórElegiae et epigrammata quaedam Grzegorza z Samobora, wydany w 1567, w drukarniMacieja Wirzbięty) wiersze na herby występowały, ale nie stanowiły dominantykompozycyjnej, nie wypełniały całościowo dzieła. Tutaj przeciwnie, cały zbiór, oweinventio retoryczne zasadza się na związku herbu z tekstem poetyckim.W 1575 r. w drukarni Macieja Wirzbięty w Krakowie wydał więc : Panosza, tojest wysławienie panów i paniąt ziem ruskich i podolskich z męstwa, z obyczajów i z innychspraw poczciwych, któremi oni porównali z onymi Greckiemi i Trojańskiemi mężmi, takżeteż mądremi, Rzymskiemi i inszych państw rozmaitych Rycerzami, z Oratory i Philosophy,osmią wierszów tylko co przedniejsze osoby opisane 117 . Dzieło poświęcone szlachcie ziemwschodnich, a dokładniej Rusi i Podola, stanowi jedną z pierwszych prób zilustrowaniaszlachty polskiej przez pisarza herbu Jastrzębiec. Wyraz „panosza” pojawiający się w115 W. Dworzaczek: Bartosz Paprocki …, s.85.116 Zob. też przypis 14 – s.7.117 B. Paprocki: Panosza… Kraków 1575. Starodruk Biblioteki Kórnickiej, sygn.– Cim. Qu.2175 .Wszystkiepojawiające się w niniejszym artykule cytaty pochodzą z tego wydania, oznaczane są skrótem w nawiasiekwadratowym: k.-karta, odpowiedni numer ,l-lewa, p- prawa .48
tytule to innymi słowy zbrojny sługa rycerski, aspirant na rycerza, 118 wskazuje naprzedmiot opisu, tego o kim będzie mowa.Dzieło powstało w bardzo ważnym momencie historycznym Polski, a mianowiciew okresie bezkrólewia, po ucieczce pierwszego władcy elekcyjnego, Henryka Walezegodo Francji, gdzie miał objąć rządy po śmierci swego brata, na co wskazuje jeden z wierszyinicjalnych „Do Rad Koronnych, gdyż króla nie masz w okresie bezkrólewia” . UniaLubelska 1569 sprawiła, iż Rzeczpospolita Obojga Narodów stała się najbardziejzróżnicowanym pod względem etnicznym, językowym, gospodarczym i religijnympaństwem w Europie. Przyłączono do niej Podole, Wołyń, a także część Kijowszczyzny iBracławszczyzny; szlachta Wielkiego Księstwa Litewskiego została zrównana ze szlachtąpolską. Jednocześnie jednak wcielenie ziem południowych i wschodnich do Korony,spowodowało wciągnięcie jej w orbitę polityki Moskwy i Turcji, co dawało koniecznośćobrony ziem wschodnich przed ekspansjonistyczną polityką tychże państw.Bartosz Paprocki, znał doskonale szlachtę tych ziem, gdyż przez pewien czasprzebywał na wschodnich obszarach Polski. Był świadkiem starć wojennych rozegranychprzez wojska tureckie na ziemiach podolskich (1575), wcześniej, w 1572 roku brał udziałw wyprawie dyplomaty Andrzeja Taranowskiego do sułtana tureckiego wKonstantynopolu, na co wskazuje w dedykacji wiersza Dziesięcioro przykazanie mężowo(1575r.). W drodze powrotnej przez Wołoszczyznę przeżył wyprawę wojewodypodolskiego pana Mikołaja Mieleckiego 119 , któremu to właśnie zadedykował Panoszę. 120Nakłonienie szlachty do obrony wschodnich ziem Rzeczypospolitej przednajazdami, bisurmańskim - jak określano wówczas pejoratywnie nie – chrześcijan, togłówny cel Panoszy, a zatem jakiej formy użył twórca, by ów zamiar osiągnąć?Trzeba zauważyć, że nie jest to jedyny tekst Bartosza Paprockiego wzywający doudziału w lidze antytureckiej. W 1575 roku także, nad zabitymi i wziętymi w jasyrofiarami bolał pisarz w wierszu Historia żałosna o prędkości i okrutności tatarskiej,a dwadzieścia lat później w 1595 roku w dziele Gwałt na pogany .Wzrost napięcia, zaostrzenie się stosunków między państwem polskim a tureckim,sprawiły, że w latach dziewięćdziesiątych szesnastego wieku pojawiło się wiele utworówokolicznościowych, skierowanych przeciwko Ottomańskiej Porcie; wystarczy wymienićOksza… na Turka Stanisława Orzechowskiego, wydane w Krakowie w 1590 roku, Wirsze118 A. Bańkowski: Słownik etymologiczny języka polskiego.T.2.Warszawa 2000, s.493.119 Zob. R. Przybyliński: Hetman wielki koronny Mikołaj Mielecki (ok.1540-1585).Toruń 2003.120 Por. K. Krejči: op. cit., s. 251.49
- Page 1: Uniwersytet Śląski w KatowicachAg
- Page 4 and 5: Arystoteles dopełnił typologię r
- Page 6 and 7: Rozdział IHerb-herbarz-heraldyka.H
- Page 8 and 9: herbarz polski podobny do tych jaki
- Page 10 and 11: Śląsku, który pozostawał wówcz
- Page 12 and 13: Sama heraldyka jako nauka rozwinę
- Page 14 and 15: 2008), Andrzeja Brzeziny Winiarskie
- Page 16 and 17: Wiktor Hugo nazwał „hieroglifami
- Page 18 and 19: wierszopisem miernym i mało orygin
- Page 20 and 21: niektóre gatunki literackie powsze
- Page 22 and 23: W tym czasie m. in. do wybitnych na
- Page 24 and 25: publicznych: elekcji, koronacji, in
- Page 26 and 27: wolę męża, gdyż inaczej ten „
- Page 28 and 29: przypowieści uciesznych). Owe „p
- Page 30 and 31: Equanus. To wbrew jego woli kochank
- Page 32 and 33: Batorego swym złośliwym i jadowit
- Page 34 and 35: ośmiowersowych strofach. Z nich do
- Page 36 and 37: Na te różne jej myśli, patrzaj k
- Page 38 and 39: tereny wschodnie, zwłaszcza jednak
- Page 40 and 41: Próbę cnót dobrych, wydaną oko
- Page 42 and 43: właśnie stawianie twórcy w szere
- Page 44 and 45: „rozmowa”, inaczej określana j
- Page 46 and 47: Rozdział IIIPanoszaZanim przystąp
- Page 50 and 51: ymowane o przeszciu tatarskim do W
- Page 52 and 53: Poddając refleksji literackość o
- Page 54 and 55: W niektórych miejscach zdradza, i
- Page 56 and 57: w wypowiedziach perswazyjnych, czyt
- Page 58 and 59: umiłowanie do trunków, cielesnych
- Page 60 and 61: znaczny ( wiersz „Piotr Derśniak
- Page 62 and 63: wstecz. Szczególnie zaś biografis
- Page 64 and 65: nigdy aby najmniej nie miewał na p
- Page 66 and 67: Wierz mi lepszy porządek onby spra
- Page 68 and 69: W zakresie elocutio obecne proste n
- Page 70 and 71: Dzieło w sumie liczy czterysta trz
- Page 72 and 73: a ponieważ adresatem wypowiedzi je
- Page 74 and 75: Szlachetni bowiem, to ludzie zacni,
- Page 76 and 77: obfitość ryb i dzikiego zwierza,
- Page 78 and 79: także dokonywał własnych poszuki
- Page 80 and 81: narodzeniem Chrystusa, gdy lud fran
- Page 82 and 83: Wiersze na herby, stemmata spełnia
- Page 84 and 85: Zasadniczy element herbu, zwanego w
- Page 86 and 87: Przyjrzyjmy się zatem historii her
- Page 88 and 89: się czynem, zasłużył się jako
- Page 90 and 91: połączenia w obrębie jednej fabu
- Page 92 and 93: czechowskiego, nakielskiego, rospie
- Page 94 and 95: drugiej kolejności, a na końcu wi
- Page 96 and 97: pitagorejczyków oznaczająca „po
- Page 98 and 99:
Rozdział VHerby rycerstwa polskieg
- Page 100 and 101:
gardzącego cnotą innych - confide
- Page 102 and 103:
Kolejnym elementem zamykającym par
- Page 104 and 105:
Bełtowie tu Bełt, inne nazwy to n
- Page 106 and 107:
przykład: „ Nie najduję dalej w
- Page 108 and 109:
Opis herbu otwiera odwołanie do dz
- Page 110 and 111:
W Herbach rycerstwa polskiego wplat
- Page 112 and 113:
syna. Syn ów bardzo często zasłu
- Page 114 and 115:
Missus est item a rege Kiszka cum l
- Page 116 and 117:
się to z opisania historyków nie
- Page 118 and 119:
Bardzo często opisując tu herbown
- Page 120 and 121:
znacznie rozwinął Długoszowy sch
- Page 122 and 123:
wówczas dzieła o podobnym formaci
- Page 124 and 125:
całych rodów. Na jeszcze większ
- Page 126 and 127:
BibliografiaPodmiotowaB. Paprocki:
- Page 128 and 129:
Heymowski A. : Herby polskie w bruk
- Page 130 and 131:
Michałowska T.: Średniowiecze. Wa
- Page 132:
Tomczak A.: Jeszcze o „ zapomnian