Agnieszka Tułowiecka HERBARZE I QUASI-HERBARZE. WOKÓŁ ...

nigdy aby najmniej nie miewał na pieczy”. Co ciekawe nie obarcza winą za niepowodzeniaHenryka Walezego, a szlachtę , która go wybrała, przez co „Pogani nam Podolski Ruskikraj zburzyli”. Przywołanie także tych niepochlebnych opinii ma oczywiście swójretoryczny cel, dzięki temu, na tym ciemnym tle jeszcze bardziej jaśnieją swym blaskiemprawowici władcy.Na uwagę zasługuje część ostatnia zamykająca dzieło, przywołująca jeden znajbardziej popularnych w literaturze polskiej szesnastego wieku, wątków fabularnychpochodzenia greckiego - wojnę trojańską. Tu po raz kolejny zostają przywołani mityczniherosi, mężowie greccy i trojańscy i nie tylko, trzeba zauważyć , że nie jest to jedynieprzywołanie dla samego przywołania. Najważniejsze są wartości , których są symbolamii których polscy mężowie mają się od nich uczyć t. j. : męstwa, cnoty, sprawiedliwości,waleczności, rozumu. Mamy więc uroczystą apostrofę do Troi, Priamusa, Parysa,Deifobosa- syna króla Troi -Priama i Hekabe, najlepszego po Hektorze wojownika Troi,samego Hektora, mężów trojańskich - Troilusa również syna Priama i Hekabe i Antenora,wieszczkę Kasandrę, Pantusa, Kalchasa - wróżbitę wojska achajskiego, któryprzepowiedział m. in. czas trwania wojny trojańskiej, Menelausa króla Sparty,najdzielniejszego wojownika greckiego, jego brata Agamemnona, Achillesa, Ajaksa,Ulissesa, Diomedesa, Telefusa, Mitridatesa, Domicianusa okrutnego cesarza rzymskiego,Adrianusa cesarza rzymskiego, Komodusa, Gwalwagnusa księcia mediolańskiego,Nektana króla egipskiego, Horatiusa, Tullusa, Sufeciusa Albańskiego, Ankusa, Brutusa,Kambisesa wodza perskiego, Likurgusa, Kamillusa, Hanibala, Scipio, Prussa, Jugurta,Kurciusza Rzymskiego, Atiliusa Regulusa.HerbHerb ma postać medalionu, przedstawiony w wersji podstawowej, w postaci godłaumieszczonego w renesansowym kartuszu. Wyróżnia się elegancją formy i wywodzącą się64