znaczny ( wiersz „Piotr Derśniak z synowcy”), dzięki czemu owe wiersze odznaczają sięogromną rytmicznością, która także spełnia rolę pewnego chwytu retorycznego. Są towiersze melliczne ponieważ za temat przyjęto w nich opis cnót rycerskich.Klasyczne epigramaty pisane były zazwyczaj dystychem elegijnym, złożonymz dwu - wersowej strofy zbudowanej z heksametru i pentametru. W polskiej poezjiodpowiednikiem tej strofy był dystych złożony z dwóch wersów sześciu-akcentowych. Wanalizowanych utworach, nawiązujących do tradycyjnych epigramatów obserwujemypodział na pary dwu – wersowe, które często tworzą jedno zdanie złożone:Zbożny KormanickiWszyscy co chcą być rządni mogliby i tegoNauczyć się na wszytko porządku dobregoOd konia od pachołka rynsztunku każdegoObyś jedno zamyślił dostaniesz wszytkiego(…)[k.24.p]W niniejszym zbiorze przeważają wizerunki, ikony (icones) osób pieczętującychsię herbami, w których po danym wizerunku, ilustracji herbu występuje tytułowe hasłolemma,często tytuł wiersza, imię rodowe szlachcica, a za nim epigram komentujący danyprzedmiot. Należy zauważyć, że epigramy, którym towarzyszą herby, rzadko samymherbom są poświęcone. W całym zbiorze znajdujemy zaledwie kilka typowych wierszy naherby określanych mianem stemmata, które rozwijały się w szesnastym wieku równoleglez emblematami i tak jak one miały trójdzielną kompozycję (składały sięz inskrypcji, obrazu i subskrypcji): Na Lwa starożytny Klejnot zacnego województwaRuskiego, Na zacny i starożytny Klejnot jaśnie wielmożnego pana Mikołaja Mieleckiego,Na zacny Klejnot sławnego miasta Lwowa, Na herb Leliwa ich miłości panówSieniawskich, Na zacny Klejnot słońce sławnej ziemie podolskiej .W stemmatach tych widać wyraźnie, iż wiersze te są próbą nie dosłownej, alesymbolicznej interpretacji znaku herbowego. Pełno w nich aluzji, myślowych związków,skojarzeń między znakiem herbowym a rzeczywistymi czy też domniemanymi zaletami,cnotami adresata. Znak herbowy ulega tu personifikacji, to on wypowiada cały wiersz. 131Wiersz Na herb Leliwa ich miłości panów Sieniawskich dla przykładu, opiera się na godleLeliwa przedstawiającym w polu błękitnym nad półksiężycem złotymi rogami w górę131 Por. F. Pilarczyk: op. cit., s.25.60
zwróconym sześciopromienną gwiazdę złotą, która to jako znak nieba przypisana byćmoże tylko ludziom poczciwym, jaśniejącym swą prawością, rozumem, miłością niczym„jasna” gwiazda (t .j. Sieniawskim). Podobnie w wierszu Na zacny Klejnot Słońce sławnejziemie podolskiej szlachta podolska niczym herbowe słońce świecące na niebie ożywiającewokół cały świat, parzy „w oczy łakome pogany złośliwe”.Na zacny Klejnot Słońce sławnej Ziemie PodolskiejSłońce dawa ten pożytek, świecąc nam na niebie,Ożywia wszytkie rzeczy ludziom ku potrzebieTakże świecą te kraje nam sprawami swemi,Bronią wszystkich Chrześcian szablami ostremi.A jak słońce na niebie Bóg nam Jaśnie sprawił,Tak Jaśnie sławę twoja Podole objawił.Słyniesz w krąg świata z męstwa, sprawy twe poczciwe,Parzą w oczy łakome pogany złośliwe.[k.39p]Cytowany powyżej wiersz podobnie jak „Na Lwa starożytny Klejnot zacnegoWojewództwa Ruskiego i Na zacny Klejnot sławnego miasta Lwowa” są niezmiernierzadkim przykładem „wiersza na herby” województwa czy ziemi, wyróżniają się przy tymswoją bezinteresownością i szczerością, której brak większości „wierszy na herby”.Stemmata bowiem zazwyczaj powstawały na zamówienie wydawców, autorów i wzwiązku z tym dla zyskania ich przychylności, mało w nich było prawdy, dosłowności. Wprzywołanych utworach widzimy wspólny motyw: obronę granic przed najazdamipogańskimi, które to tereny ciągle były narażone na ataki.Pewnym wyjątkiem od reguły jest wiersz na herb „Chocimirscy Kotowie”, którymimo iż nie jest typowym wierszem na herb, stanowi wariant interpretacyjny godła. Wnim za pomocą ciekawej metafory przedstawione zostały zalety niejakich Kotów, którzy:Te Myszy niecnotliwe co ten kraj szarpająWierz mi że ci Kotowie czyście ich drapają.Chociaż nie często w pole przeciwko nim chodzą[k.44p]Na szczególną uwagę zasługuje część poświęcona władcom polskim zatytułowanaThu masz o krolach polskich sprawy święte y zacne za żywotów ich. Jak wskazuje JanMalicki „cała kultura staropolska szczególnie w okresie sarmatyzacji zapatrzona była61
- Page 1:
Uniwersytet Śląski w KatowicachAg
- Page 4 and 5:
Arystoteles dopełnił typologię r
- Page 6 and 7:
Rozdział IHerb-herbarz-heraldyka.H
- Page 8 and 9:
herbarz polski podobny do tych jaki
- Page 10 and 11: Śląsku, który pozostawał wówcz
- Page 12 and 13: Sama heraldyka jako nauka rozwinę
- Page 14 and 15: 2008), Andrzeja Brzeziny Winiarskie
- Page 16 and 17: Wiktor Hugo nazwał „hieroglifami
- Page 18 and 19: wierszopisem miernym i mało orygin
- Page 20 and 21: niektóre gatunki literackie powsze
- Page 22 and 23: W tym czasie m. in. do wybitnych na
- Page 24 and 25: publicznych: elekcji, koronacji, in
- Page 26 and 27: wolę męża, gdyż inaczej ten „
- Page 28 and 29: przypowieści uciesznych). Owe „p
- Page 30 and 31: Equanus. To wbrew jego woli kochank
- Page 32 and 33: Batorego swym złośliwym i jadowit
- Page 34 and 35: ośmiowersowych strofach. Z nich do
- Page 36 and 37: Na te różne jej myśli, patrzaj k
- Page 38 and 39: tereny wschodnie, zwłaszcza jednak
- Page 40 and 41: Próbę cnót dobrych, wydaną oko
- Page 42 and 43: właśnie stawianie twórcy w szere
- Page 44 and 45: „rozmowa”, inaczej określana j
- Page 46 and 47: Rozdział IIIPanoszaZanim przystąp
- Page 48 and 49: pisarskie twórca z Głogół się
- Page 50 and 51: ymowane o przeszciu tatarskim do W
- Page 52 and 53: Poddając refleksji literackość o
- Page 54 and 55: W niektórych miejscach zdradza, i
- Page 56 and 57: w wypowiedziach perswazyjnych, czyt
- Page 58 and 59: umiłowanie do trunków, cielesnych
- Page 62 and 63: wstecz. Szczególnie zaś biografis
- Page 64 and 65: nigdy aby najmniej nie miewał na p
- Page 66 and 67: Wierz mi lepszy porządek onby spra
- Page 68 and 69: W zakresie elocutio obecne proste n
- Page 70 and 71: Dzieło w sumie liczy czterysta trz
- Page 72 and 73: a ponieważ adresatem wypowiedzi je
- Page 74 and 75: Szlachetni bowiem, to ludzie zacni,
- Page 76 and 77: obfitość ryb i dzikiego zwierza,
- Page 78 and 79: także dokonywał własnych poszuki
- Page 80 and 81: narodzeniem Chrystusa, gdy lud fran
- Page 82 and 83: Wiersze na herby, stemmata spełnia
- Page 84 and 85: Zasadniczy element herbu, zwanego w
- Page 86 and 87: Przyjrzyjmy się zatem historii her
- Page 88 and 89: się czynem, zasłużył się jako
- Page 90 and 91: połączenia w obrębie jednej fabu
- Page 92 and 93: czechowskiego, nakielskiego, rospie
- Page 94 and 95: drugiej kolejności, a na końcu wi
- Page 96 and 97: pitagorejczyków oznaczająca „po
- Page 98 and 99: Rozdział VHerby rycerstwa polskieg
- Page 100 and 101: gardzącego cnotą innych - confide
- Page 102 and 103: Kolejnym elementem zamykającym par
- Page 104 and 105: Bełtowie tu Bełt, inne nazwy to n
- Page 106 and 107: przykład: „ Nie najduję dalej w
- Page 108 and 109: Opis herbu otwiera odwołanie do dz
- Page 110 and 111:
W Herbach rycerstwa polskiego wplat
- Page 112 and 113:
syna. Syn ów bardzo często zasłu
- Page 114 and 115:
Missus est item a rege Kiszka cum l
- Page 116 and 117:
się to z opisania historyków nie
- Page 118 and 119:
Bardzo często opisując tu herbown
- Page 120 and 121:
znacznie rozwinął Długoszowy sch
- Page 122 and 123:
wówczas dzieła o podobnym formaci
- Page 124 and 125:
całych rodów. Na jeszcze większ
- Page 126 and 127:
BibliografiaPodmiotowaB. Paprocki:
- Page 128 and 129:
Heymowski A. : Herby polskie w bruk
- Page 130 and 131:
Michałowska T.: Średniowiecze. Wa
- Page 132:
Tomczak A.: Jeszcze o „ zapomnian