Przyjrzyjmy się zatem historii herbu Godzamba (Godziemba, Godzięba), któraróżni się nieco od wspomnianych wcześniej, gdyż nie mówi ona o wydarzeniach, któremiały miejsce w rzeczywistości ale jest symbolem w czystej postaci. Herb ten zostałnadany rycerzowi Godzambie, jak podaje Bartosz Paprocki, przez hetmana Sieciecha zdomu Toporów w 1094 roku. Jest to oczywiście literacki zabieg, by odbiorca uwierzyłw historyczność i prawdziwość przedstawionej historii. W rzeczywistości Sieciech niemógł nadać herbu, gdyż w tym czasie heraldyka nie była jeszcze znana. Herb przedstawiałsosnę o trzech wierzchołkach wyrastających z jednego pnia, dwóch gałązkach przykorzeniu (mającym pięć odnóg) uciętych w czerwonym polu.Owe liczby „trzy” i „pięć” mają oczywiście swoje symboliczne znaczenie. Trzyoznacza sacrum, bóstwo, trójcę, światłość, to co najlepsze. Pięć to symbol wieczności,wzrostu.Samo drzewo to symbol więzi rodowej, drzewa genealogicznego. „W Irlandii dlaprzykładu, każdy klan miał w miejscu ogólnych zebrań własne drzewo klanowe, zwyklebyła to jabłoń, z którego życiem związane były życie, trwanie, rozrost, potęga i wszelkapomyślność rodu”. 162Rycerz Godzamba w czasie walk z Morawianami znalazł się w patowej sytuacji,w pewnym momencie nie miał broni i jedynie czym mógł się ratować to wyrwaną z ziemisosną, która stała się jego bronią, niejakim amuletem. Nieprzypadkowo właśnie tengatunek drzewa się tu pojawia. Sosna ma swoją magiczną moc, symbolizuje przecież m.in.wytrzymałość, zwycięstwo, nieśmiertelność (w czasach pogańskich zmarłym wrzucano dogrobu jej gałązki, aby wzmocnić odlatującą duszę, a zwłoki uchronić od zepsucia),śródziemnomorska jej odmiana –pinia- to drzewo życia wiecznego. 163 Sosna ma trzywierzchołki, dwa fortunnie uciął przeciwnik co sprawiło, że stała się lżejsza, łatwiejsza wtrzymaniu:Nie mógł trzymać dłonią swą drzewa tak wielkiego(…)Radby go już opuścił, ów go ma na pieczyW czym mu szczęście ku myśli wiodło wszytkie rzeczy:Gałązeczki odziemne, które mu szkodziły,Przez onego Morawca precz odcięte były.[k.81l]162 M. Cetwiński, M. Derwich: op.cit., s.65.163 W. Kopaliński: Słownik symboli. Warszawa 2006, s. 322 i 398.86
Godzamba widać, był chroniony przez moce wyższe - i tu kolejna cecha szlachcica,służąc dobrej sprawie, honorowo zwycięża.Motyw śmierci bardzo często pojawia się w herbowych opowieściach. Szlachetniebyło umrzeć na polu walki. Godzamba z sosną w ręku - wiecznie zieloną - to także pewiensymbol życia, zwycięstwa nad śmiercią. „Nieprzyjaciel, umownie zwany Morawianinem –symbol śmierci - daremnie stara się obciąć gałęzie sosny o wiecznie zielonych igłach,wreszcie ginie. Śmiercią śmierci jest bowiem dalsze trwanie życia. Do tej prawdy ponadprzestrzenią i czasem, prawdy uniwersalnej sprowadza się sens mitu.” 164W Gnieździe cnoty nie brakuje też opisów władców, jednym z najbardziejzasłużonych dla rycerstwa jest Leszek Czarny 165 (1279-1288). Liczba rodówwykreowanych zdaniem Paprockiego przez księcia Leszka, stawia go obok takichluminarzy rycerskiej sławy jak Bolesław Chrobry, Bolesław Krzywousty, czy WładysławŁokietek. Szczególny kontrast uwidacznia się przy porównaniu Leszka Czarnego z innymiksiążętami okresu rozbicia dzielnicowego. Wszyscy oni razem wzięci nadali ledwiedziewięć herbów, podczas gdy sam Leszek Czarny aż dwa razy więcej.O ile podania herbowe w swej konstrukcji bardziej zbliżają się do baśni (zewzględu na krótkość formy, obecność elementów fantastycznych, cudowności związanejze światem magicznym, irracjonalnym, przekonanie o nieustannej ingerencji mocypozaziemskich, uniwersalizm norm moralnych, ideały więzi społecznych, rodowych) niżhistoriografii - historia herbu Drzewica związana z postacią Leszka Czarnego nie posiadaelementów baśniowych, co sprawia, że wydaje się być bardzo prawdopodobna.W opisie herbu Drzewica, czytamyCzarny Leszek kiedy go za króla obranoPrzez Prokopa z Drzewice naprzód mu znać dano:Przy inszych upominkach znak swojej radościW polu błękitnym miesiąc złocistej jasnościDał a przyczynił i te dwie gwiazdzie ku niemuPokazał chęć monarcha zacny poddanemu[k.139l]Prokop przynosi księciu informację o powołaniu go na tron krakowski, za co tennadał zwiastunowi tej wiadomości herb wyobrażający księżyc pośrodku i gwiazdy.Księżyc to symbol płodnej pasywności, pamięci i dziedziczenia cech. Prokop nie wysławił164 J. Piechowski: Herby…, s.118.165 Zob. P. Żmudzki: Książe Leszek Czarny w legendach rycerskich. Analiza przyczyn popularności księciaLeszka w tradycjach herbowych. „Przegląd historyczny”1995. T. 86, z. 2, s. 131-136.87
- Page 1:
Uniwersytet Śląski w KatowicachAg
- Page 4 and 5:
Arystoteles dopełnił typologię r
- Page 6 and 7:
Rozdział IHerb-herbarz-heraldyka.H
- Page 8 and 9:
herbarz polski podobny do tych jaki
- Page 10 and 11:
Śląsku, który pozostawał wówcz
- Page 12 and 13:
Sama heraldyka jako nauka rozwinę
- Page 14 and 15:
2008), Andrzeja Brzeziny Winiarskie
- Page 16 and 17:
Wiktor Hugo nazwał „hieroglifami
- Page 18 and 19:
wierszopisem miernym i mało orygin
- Page 20 and 21:
niektóre gatunki literackie powsze
- Page 22 and 23:
W tym czasie m. in. do wybitnych na
- Page 24 and 25:
publicznych: elekcji, koronacji, in
- Page 26 and 27:
wolę męża, gdyż inaczej ten „
- Page 28 and 29:
przypowieści uciesznych). Owe „p
- Page 30 and 31:
Equanus. To wbrew jego woli kochank
- Page 32 and 33:
Batorego swym złośliwym i jadowit
- Page 34 and 35:
ośmiowersowych strofach. Z nich do
- Page 36 and 37: Na te różne jej myśli, patrzaj k
- Page 38 and 39: tereny wschodnie, zwłaszcza jednak
- Page 40 and 41: Próbę cnót dobrych, wydaną oko
- Page 42 and 43: właśnie stawianie twórcy w szere
- Page 44 and 45: „rozmowa”, inaczej określana j
- Page 46 and 47: Rozdział IIIPanoszaZanim przystąp
- Page 48 and 49: pisarskie twórca z Głogół się
- Page 50 and 51: ymowane o przeszciu tatarskim do W
- Page 52 and 53: Poddając refleksji literackość o
- Page 54 and 55: W niektórych miejscach zdradza, i
- Page 56 and 57: w wypowiedziach perswazyjnych, czyt
- Page 58 and 59: umiłowanie do trunków, cielesnych
- Page 60 and 61: znaczny ( wiersz „Piotr Derśniak
- Page 62 and 63: wstecz. Szczególnie zaś biografis
- Page 64 and 65: nigdy aby najmniej nie miewał na p
- Page 66 and 67: Wierz mi lepszy porządek onby spra
- Page 68 and 69: W zakresie elocutio obecne proste n
- Page 70 and 71: Dzieło w sumie liczy czterysta trz
- Page 72 and 73: a ponieważ adresatem wypowiedzi je
- Page 74 and 75: Szlachetni bowiem, to ludzie zacni,
- Page 76 and 77: obfitość ryb i dzikiego zwierza,
- Page 78 and 79: także dokonywał własnych poszuki
- Page 80 and 81: narodzeniem Chrystusa, gdy lud fran
- Page 82 and 83: Wiersze na herby, stemmata spełnia
- Page 84 and 85: Zasadniczy element herbu, zwanego w
- Page 88 and 89: się czynem, zasłużył się jako
- Page 90 and 91: połączenia w obrębie jednej fabu
- Page 92 and 93: czechowskiego, nakielskiego, rospie
- Page 94 and 95: drugiej kolejności, a na końcu wi
- Page 96 and 97: pitagorejczyków oznaczająca „po
- Page 98 and 99: Rozdział VHerby rycerstwa polskieg
- Page 100 and 101: gardzącego cnotą innych - confide
- Page 102 and 103: Kolejnym elementem zamykającym par
- Page 104 and 105: Bełtowie tu Bełt, inne nazwy to n
- Page 106 and 107: przykład: „ Nie najduję dalej w
- Page 108 and 109: Opis herbu otwiera odwołanie do dz
- Page 110 and 111: W Herbach rycerstwa polskiego wplat
- Page 112 and 113: syna. Syn ów bardzo często zasłu
- Page 114 and 115: Missus est item a rege Kiszka cum l
- Page 116 and 117: się to z opisania historyków nie
- Page 118 and 119: Bardzo często opisując tu herbown
- Page 120 and 121: znacznie rozwinął Długoszowy sch
- Page 122 and 123: wówczas dzieła o podobnym formaci
- Page 124 and 125: całych rodów. Na jeszcze większ
- Page 126 and 127: BibliografiaPodmiotowaB. Paprocki:
- Page 128 and 129: Heymowski A. : Herby polskie w bruk
- Page 130 and 131: Michałowska T.: Średniowiecze. Wa
- Page 132: Tomczak A.: Jeszcze o „ zapomnian