królestwo szatana oraz zapowiedź gniewu bożego - Stop Syjonizmowi

E: To znaczy, w czyÊcu chcà pomagaç nam i modliç si´ za KoÊció∏”B: Te, które przebywajà ni˝ej, gdzie my mo˝emy je jeszcze oglàdaç, gdy˝ jest wiele stopni, jeÊli chcecie- majà ma∏o zdolnoÊci; sà najni˝ej, wiod∏y nikczemny ˝ywot i dopuÊci∏y si´ wielu grzechów; czasami nawetnie wiedzà, czy sà w piekle, czy zosta∏y zbawione. /*//*/ Belzebub chcia∏by wyszydziç Modlitwy Âwi´tych Dusz.My mo˝emy jeszcze wiedzieç, co im si´ przytrafia, tym, które znajdujà si´ na samym dnie. Znajdujà si´one w tym, co nazywa si´ Ni˝szym Jeziorem.E: Lecz wyjdà z niego”.B: Jedynie tylko za cen´ niewyobra˝alnej iloÊci modlitw i ofiar. … Wiele z nich pozostawaç tam b´dziedo koƒca Êwiata, i to im wystarczy … bo zwa˝ywszy wszystko, b∏ogos∏awià one Boga w ca∏kowitym poddaniusi´ Mu, ˝e pos∏a∏ je tam na dó∏. Jest to jak moglibyÊcie rzec, rejon graniczny pomi´dzty Piek∏em aCzyÊcem.E: Ale jest jeszcze CzyÊciec”B: CzyÊciec istnieje mimo to. Lecz tam (tj. w owym rejonie granicznym – przyp. t∏umacza) przedewszystkim znajdujà si´ te dusze, które zas∏u˝y∏y sobie na Piek∏o, lecz które dzi´ki, mnogim ofiarom ludzi,które ofiarujà si´ za nie, zosta∏y zbawione w ostatnim momencie (**).Nie lubimy o tym opowiadaç. Nie powinniÊcie modliç si´ za dusze w CzyÊcu. Nie lubimy tego. Ci wNiebie (wskazuje do góry) mówià – Judasz musia∏ ju˝ o tym mówiç dnia 31 Paêdziernika 1976 roku – ˝edusze w CzyÊcu sà teraz strasznie zawiedzione, przez to, co zosta∏o zrobione /***/.(**) Dusze w CzyÊcu znajà wyrok, jaki na nich cià˝y. Niemniej jednak by∏oby mo˝liwym, ˝e, byç mo˝e,w ni˝szych rejonach CzyÊca majà one do tego stopnia zaciemniony umys∏, co wyjaÊnia (t∏umaczy)twierdzenie Belzebuba, który wszak˝e natychmiast si´ poprawia w swojej dalszej wypowiedzi:“B∏ogos∏awià one Boga w ca∏kowitym poddaniu si´ Mu, ˝e pos∏a∏ je tam na dó∏”./***/ Ofiary drugich, którzy przyznajà tym zbawionym duszom uwolnienie, sà ich “Tak”, by wyÊwiadczyçim akt mi∏oÊci Boga.Ale niech cierpià. Niech ∏aknà, jak ∏aknà. Musimy to zrobiç. Nie macie d∏u˝ej potrzeby zyskiwaçodpustów, które przyzna-wa∏ KoÊció∏, gdyÊcie si´ modlili. My musimy cierpieç nader okropnie w Piekle.E: W imi´… zapytuj´ ci´: czy mo˝na jeszcze zyskiwaç odpust TOTIES QUOTIES /*/ w dniu WszystkichÂwi´tych oraz w dniu Zadusznym”B: Co jeden Papie˝ ustanowi∏, tego drugi nie mo˝e znieÊç tak po prostu wed∏ug swego widzimisi´; takjak wy pozbywacie si´ starego obuwia tylko dlatego, ˝e jest ono brudne lub przesta∏o wam si´ podobaç.E: Mów prawd´, i nic tylko prawd´. W imi´…B: Gdy dajecie komuÊ prezent, bardzo kosztowny prezent… nie lubimy o tym mówiç… Odpusty sàtakimi w∏aÊnie prezentami o niewyobra˝alnie wielkiej wartoÊci, nieporów-nywalnymi skarbami dla biednychdusz w CzyÊcu, sà one dla nich niezrównanymi skarbami (**)./*/ Odpust TOTIES QUOTIES przyznaje zmar∏emu odpust zupe∏ny (tj, ca∏kowite darowanie kary zagrzechy – przyp. t∏umacza) tyle razy ile razy w tych dwóch dniach – w dniu Wszystkich Swi´tych oraz wdniu Zadusznym – nawiedzi si´ KoÊció∏ lub cmentarz i odmówi si´ za zmar∏ego przepisane modlitwy.(**) WÊród tych skarbów, jakie mo˝na uzyskaç dla dusz w CzyÊcu, sà ∏aski p∏ynàce z szeÊciu MszyÂwi´tych, które odnoszà si´ do m´ki Pana Naszego, Jezusa Chrystusa, Naszego Odkupiciela i Zbawiciela.Odprawienie za kogoÊ ze zmar∏ych tylu˝ Mszy Âwi´tych przyznaje mu te ∏aski.Gdy daje si´ komuÊ wielki prezent, który niezwykle mu si´ podoba, sprawia mu si´ tym samym wielkàradoÊç, która niepomiernie raduje jego umys∏, i stàd zyskuje on na dobrym samopoczuciu; wówczas dawcanie mo˝e przyjÊç i powiedzieç: “OÊwiadczam, i˝ pope∏ni∏em b∏àd dajàc ci ten dar. Ju˝eÊ si´ nim dosyçnacieszy∏. Teraz musisz mi go zwróciç…” Tak nie uchodzi. Bo wówczas obdarowany rzek∏by: “Nie ˝artuj.Czy wyobra˝asz sobie, ˝e oddam ci z powrotem dar, który mi da∏eÊ” “ Musia∏by on powiedzieç:” Lata ju˝min´∏y: wi´cej ni˝ dziesi´ç, nim mi go da∏eÊ. Mam go i ju˝. Nie mo˝esz mnie za to pozwaç przed sàd.PowinieneÊ by∏ o tym wczeÊniej pomyÊleç, zanim mi go da∏eÊ”.Tak jest i z odpustami. Ci, tam w Górze, zmuszajà mnie, abym powiedzia∏, ˝e odpusty, które ustanowi∏jeden Papie˝, nie mogà byç tak po prostu zniesione przez drugiego. Dla przyk∏adu, skoro pod westch-152