królestwo szatana oraz zapowiedź gniewu bożego - Stop Syjonizmowi

ten, o ile nie jest niepoczytalnym romantykiem, zdradza si´ jako ich stronnik.B i e s i a d aNast´puje suta biesiada przy suto zastawionym stole. W swobodnej ju˝ rozmowie Lipman dowiadujesi´ rzeczy bardzo ciekawej i dla nas.Lipman by∏ przekonany, ˝e z Leningradu do Finlandii, a stamtàd do Pary˝a uciek∏, bo pod rzàdembolszewickim nie móg∏ dostaç ˝adnej posady i zagra˝a∏ mu g∏ód a tak˝e i dlatego, bo mierzi∏y go mordy igrabie˝e bolszewickie. By∏ przekonany równie˝ i o tym, ˝e jego bogaty ksi´gozbiór, który zmuszony by∏pozostawiç w Leningradzie, pad∏ ofiarà dziczy bolszewickiej. Tymczasem dowiaduje si´, ˝e jego przyjaciele,którzy podsun´li mu myÊl ucieczki i jà mu u∏atwili, byli w tym celu nastawieni przez kogoÊ, kogoma∏y palec wa˝y wi´cej, ni˝ ca∏y Lenin lub Trocki. Albowiem w Sowdapji byli potrzebni tacy jak Lenin,Bronsztajn, Apfelbaum, Dzier˝yƒski itp. On zaÊ Lipman móg∏ si´ przydaç w∏aÊnie wÊród emigracjirosyjskiej, a do tego trzeba by∏o, aby si´ tam znalaz∏ nieskompromitowany s∏u˝bà Sowietom i uchodzi∏ zazbiega. Zadanie jego wÊród wychodêctwa polega∏o mianowicie na podtrzymaniu w niej zwodniczychidea∏ów, po których Rosja stoczy∏a si´ w przepaÊç bolszewictwa.Lipman dowiaduje si´ z radoÊcià i o tym, ˝e jego ksi´gozbiór pozostaje nienaruszony w miejscu. B´dzieon musia∏ niebawem wraz z Dikisem udaç si´ do Moskwy skàd b´dzie móg∏ dojechaç do Leningradu i tamzarzàdziç wyprawienie swego ksi´gozbioru do Pary˝a na koszt rzàdowy.Z dalszego ciàgu rozmowy Lipmana z Dikisem podczas biesiady dowiadujemy si´ rzeczy ciekawszej,majàcej donios∏oÊç historycznà, a dziÊ szczególnie aktualnà. Przez usta swoich bohaterów, opierajàcychsi´ snadê na wystarczajàcych dowodach, Rodjonow ujawnia, tak poszukiwanego przez Êwiat aryjski, autoraos∏awionych Protoko∏ów M´drców Syjonu.Lipman wyra˝a obaw´ o przedwczesne odkrycie przez gojów tajemnicy królestwa szatana, objawionejmu przez DikisaZa póêno brzmi, odpowiedê. Ju˝ spraw´ przegrali. Zresztà, nie ma na to ˝adnych dokumentówpisanych. Zdrada ze strony cz∏onków tajnego rzàdu ˝ydowskiego wy∏àczona. Rekrutuje si´ ich spoÊródludzi wypróbowanych. Poza tym zdrada taka by∏aby zbyt niebezpieczna dla zdrajcy.Maszyn samopiszàcych lub samomówiàcych, które mog∏yby byç podstawione na pods∏uchu, dotàd niewynaleziono. A domyÊliç si´ naszych planów - fiuuu - na to nie starczy nie tylko bydl´cy mózg gojów alei ludzki - ˝ydowski. To plan nie z tej ziemi, a natchniony przez geniusza diab∏a. Dla ich umys∏owoÊci jeston przeciwnaturalny, wi´c niedost´pny. Za ciasno mu w ich ma∏pich g∏ówkach. Gdyby wpad∏ w nie przypadkiem,w tej˝e chwili wyskoczy∏by z hukiem jak korek z butelki szampana. Wreszcie gdyby si´ nawetzdarzy∏ nieprawdopodobny wypadek, odkrycia, to cofnàç wstecz biegu dziejów ju˝ niepodobna. Za pó˝no!Lipman wszak˝e za wygranà nie daje i przypuszcza mo˝liwoÊç powtórzenia si´ historii, jaka si´ przydarzy∏a“prorokowi” ˝ydowskiemu, Ahad-haamowi.Co to za jeden - ten “prorok” - Z odpowiedzi Dikisa dowiadujemy si´ ˝e to pseudonim Aszera Ginberga,˝e to on jest autorem Protokó∏ów i ˝e wspomniana przez Lipmana “historia” dotyczy w∏aÊnie ujawnieniatych˝e Protokó∏ów, jako roboty ˝ydowskiej.O tym Ahad-haamie pisze Zbigniew Krasnowski w swojej Êwiatowej “Polityce ˚ydowskiej”. Ahadhaam- dos∏ownie Jeden z narodu (hebr.) pseudonim Oszera (tak wymawia auto) Ginzberga (1856-1927),jednego z najwybitniejszych myÊlicieli ˝ydowskich od∏amu syjonistycznego, twórcy tajnego zakonu BeniMoszija - (Synowie Mojrzesza) - majàcego skupiç ludzi o wielkim duchu i o silnej mi∏oÊci do narodu, naktórych, jak na Moj˝eszu, cià˝yç winno zadanie wychowania i kierowania sprawami narodu ˝ydowskiego”(str 879). Ale Zbigniew Krasnowski nic przy tym nie wspomina o Porotoko∏ach M´drców Syjonu ani otym, ˝e Ginzberg jest ich autorem. Snad˝ o tym nie wie. Wie wszak˝e Dikis i natrzàsa si´:- Oj, panieLipman, nie rozÊmieszaj˝e mnie.Prorok. Cha-cha-cha. Oj - mnie Êmiech szkodzi. W moim ˝ywocie zacz´∏y si´ ju˝ kolki . . . Cha-chacha-.. . . Ten stary puchacz Ahiad-haam to nikt inny, tylko Aszer Ginzberg. Przez ca∏e swoje ˝ycie, jakdzi´cio∏ drzewo, d∏uba∏ swoim nosem Moj˝esza, Majmonidesa, Wesela, Einhorna, Berneja i innychnaszych proroków , talmudystów i masonów, jakich mamy niezliczonà moc. Sam on by∏ masonemni˝szego stopnia, na wy˝sze nie zas∏u˝y∏, gdy˝ mia∏ zbyt krewki temperament … Napisa∏ du˝o wszelakichbazgro∏ i ostatecznie przyniós∏ Izraelowi pewne korzyÊci, zw∏aszcza swymi s∏awnymi Protokó∏ami…62