królestwo szatana oraz zapowiedź gniewu bożego - Stop Syjonizmowi

Imi´ jej - Diabe∏!Lipman zblad∏ i tego wieczoru nie przemówi∏ ju˝ ani s∏owa.Wieczór drugiRozmowa zaczyna si´ od tego, ˝e Lipman wyra˝a zdziwienie z powodu nazywania Chrystusa przezDikisa “Oszustem”, gdy wszak, wbrew racjonalistycznemu Talmudowi, przyzna∏ Mu Bóstwo. Dikis wyjaÊnia,˝e to dlatego, poniewa˝ Chrystus, podobnie jak jego Ojciec, nie mo˝e spe∏niaç swoich obietnic. Wj´zyku prawniczym nazywa si´ to wciàgni´ciem w niewygodnà umow´. Chrystus rzekomo, obieca∏ swoimwyznawcom wszystko, a wszystko im odjà∏ nic nie da∏. Jego budowla zosta∏a postawiona na piasku i jestskazana na zag∏ad´, poniewa˝ z∏o jest silniejsze od dobra, o czym my si´ co dzieƒ przekonujemy.Pan myÊlisz, ˝e z∏o zwyci´˝a dobro tylko tu na ziemi”No, nie! Âwiat jest zbudowany wed∏ug jednego niezmiennego prawa. Kto zwyci´˝a tu, b´dziezwyci´˝aç i tam. I odwrotnie. Jako na ziemi, tak i w niebie…Je˝eli szatan jest tak pot´˝ny, to czemu – pyta Lipman – nie przeszkodzi∏ Synowi Bo˝emu wcieliç si´,czyniç nieskoƒczonych cudów, wreszcie zmartwywstaç “ Wszak to wszystko ogromnie utrudni∏o robot´.Niestety diabe∏ nie by∏ jeszcze tak silny. Ale jednak wiele dzie∏u Bo˝emu naszkodzi∏! Przede wszystkimsprawi∏, i˝ Chrystus, nawet nie powàchawszy tronu, umar∏ Êmiercià zbójcy i niewolnika, tj. wed∏ugZakonu, kaênià przekl´stwa, gdy˝ powiedziano, ˝e wszelki, który wisi na drzewie “przekl´ty”.Prawda - przyznaje Dikis - ˝e Zmartwychwstanie sta∏o si´ ogromnà pora˝kà szatana, brzemiennà wnajsmutniejsze nast´pstwa dla sprawy ˝ydowskiej. Odsun´∏o ono konieczne zwyci´stwo Izraela nadludzkoÊcià na ca∏e tysiàclecia, lecz to pora˝ka tylko czasowa.Nasza straszna bolesna droga si´ koƒczy i ju˝ jesteÊmy we drzwiach naszego panowania nad Êwiatem.Obecnie szala zwyci´stwa przechyli∏a si´ tak stanowczo na naszà stron´, zdobyliÊmy tyle wa˝nych pozycji,tak uruchomiliÊmy i wyszukiwaliÊmy nasze szeregi przeciw wa˝nemu frontowi, ˝e przegraç kampaniiju˝ nie mo˝emy. Pojmij pan, ˝e wyrwaç z ràk naszych zwyci´stwo rzecz to ju˝ beznadziejna. Nie dopomyÊlenia!Zwyci´zcami - my!Tu diabelski mistrz przechodzi do erychrzeÊcijaƒskiej. Walka ˝ydostwa z ChrzeÊcijaƒstwem zacz´∏a si´ niebawem po ukrzy˝owaniuNazarejczyka i rozpala∏a si´ z roku na rok, ze stulecia na stulecie, przechodzàc przez ró˝ne fazy. Izraelbi∏ wroga g∏ównie cudzymi r´kami. Przez d∏ugie wieki wypada∏o mu Êlizgaç si´ na ostrzu no˝a pod grozà,˝e sam nie usiàdzie.Bywa∏o, grozi∏ mu program pog∏ówny. Wszak˝e moc jego przysposobionego ojca (czarta) zbawia∏a gozawsze.Nale˝y panu wiedzieç, ˝e nikt inny, tylko Izrael przygotowa∏ i wznieci∏ za Nerona pierwsze wÊciek∏eprzeÊladowanie wyznawców Ukrzy˝owanego. Rzecz prosta, zrobi∏ to potajemnie. I wszystkie nast´pneprzeÊladowania, w liczbie jeszcze dziewi´ciu, zasz∏y przy czynnym udziale naszych przodków. Mówiàckrótko, gdyby nie by∏o Izraela, nie by∏oby przeÊladowaƒ.Lipman oboj´tnie zauwa˝a, ˝e przeÊladowanie pierwsze wybuch∏o z powodu po˝aru Rzymu.Tak si´ histori´ pisze, a czyta si´ inaczej - uÊmiechnà∏ si´ Dikis Kiedy si´ zdarzy∏o czytaç gdzie bàdêo uczestnictwie w tym ˚ydów, uwa˝a∏em to za pod∏e oszczerstwo i naturalnie oburza∏em si´…I na przysz∏oÊç zawsze si´ pan oburzaj, zw∏aszcza wobec gojów! Na nich to dzia∏a dobroczynnie. Twardoi zaciekle obstawaj pan za brakiem uczestnictwa Izraela w tym krwawym dziele. Goje sà tchórze. Kiedytego nie potrzeba, na roêen si´ nadziejà, b´dà si´ gry˝ç jeden przez drugiego, lecz wi´cej ni˝ czegokolwiekw Êwiecie bojà si´ naszego krzyku, jak lew wrzasku koguta. Wówczas bez walki oddajà swojenajniedost´pniejsze stanowiska.Tym ich l´kiem my zawsze z niezmiennym powodzeniem pos∏ugiwaliÊmy si´ i pos∏ugujemy.To jest zupe∏na prawda - ciàgnà∏ Dikis - ˝e jako pozór do przeÊladowania pos∏u˝y∏ olbrzymi po˝arWiecznego Miasta. Powsta∏ on w pobli˝u cyrku, w sklepikach ˝ydowskich, podpalonych przez samych ichw∏aÊcicieli. By∏ to plan chytry, choç nie bez ryzyka. Naprzód ˚ydzi zdobyli sobie pe∏ne zaufanie SabinyPoppei, ulubionej na∏o˝nicy Cezara. Mówià jakby ona by∏a ˚ydówkà. Byç mo˝e. Lecz twierdzenie to niedoÊç jest uzasadnione, a ˝e popiera∏a ˚ydów, to niewàtpliwie. Wszyscy ulubieƒcy Nerona, tacy sami jak i53