Tunwalai 001-2-readtest

More documents

Recommendations

Info

บทนำ “ชาม เราเลิกกันเถอะ” “ทะ...ทำไมล่ะ!” “ชามดีเกินไป เราเบื่อ” เราเบื่อ เราเบื่อ เราเบื่อ เราเบื่อ เราเบื่อ...เราเบื่อ “ไอ้ชาม!!!” เฮือก! ผมสะดุ้งตื่นทันทีที่ไอ้เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดอย่างไอ้ฟิก เพื่อนตัวสูง หน้าหล่อของผมมันโยนหนังสือหนาปึกใหญ่ลงบนโต๊ะที่ผมเพิ่งฟุบหลับไป ไม่นาน ก็เมื่อคืนกว่าผมจะได้นอนก็ปาเข้าไปตีสามเพราะต้องทำงานส่ง อาจารย์อีก แถมฝันเมื่อกี้ยังทำให้ผมนึกถึงเรื่องที่โดนบอกเลิกเมื่อหนึ่ง อาทิตย์ที่แล้วอีกด้วย...ตี้ สาวสวยคณะนิเทศศาสตร์ แฟนคนที่สิบของผม เอง แต่อะไรก็ไม่ชำ้ำเท่ากับเหตุผลที่มันซำ้ำกับทุกคนที่ผมเคยคบมา ที่ว่าผม มันน่าเบื่อ... 10 ‘เสี่ย’ ครับ รับรักผมหน่อย
“สัด ขึ้นเรียนได้แล้ว” ไอ้ฟิกทำหน้าอารมณ์เสียจนผมไม่เข้าใจว่ามันเป็นเหี้ยอะไร “เออๆ” ผมตอบพร้อมทำหน้ายุ่งๆ ก่อนจะรีบเดินตามมันขึ้นไปเรียน ผมเรียนแพทย์ครับ อยู่ปีสอง เรียนหนักทุกวันจนจะตายอยู่แล้ว แต่ ก็เพราะผมมีครอบครัว มีเพื่อนและมีแฟน...ไม่สิ ตอนนี้ไม่มีแล้ว! พูดแล้ว ก็ไม่เข้าใจจริงๆ ผมก็ทำเพื่อพวกเธอทุกอย่าง ทั้งไปรับไปส่ง พาไปทานข้าว ไปเที่ยวก็พาไป ผมมีเวลาให้ทุกคนเสมอครับ อีกอย่างหน้าตาผมก็ไม่ได้ ขี้เหร่อะไร ผมออกจะหล่อขนาดนี้! ถึงจะสูงน้อยไปหน่อยก็เถอะ คนที่ผม คบด้วยก็สูงเท่าๆ กัน หนึ่งร้อยหกสิบห้าอะครับ สูงใช่มั้ยล่ะ ผมลืมบอกไป ผมชื่อชาม มีเพื่อนผู้ชายหนึ่งคน คือไอ้ฟิก อีกคน เป็นทอม ชื่อพร แต่มันบอกว่ามันชื่อพัด ก็...นะ มันก็แมนเกิ๊น ส่วนอีกคน เป็นผู้หญิงมันชื่อปอน จะว่าไงดีล่ะ มันเป็นเลสเบี้ยนอะครับ วันๆ ส่องแต่ กระโปรงผู้หญิง คือมันโคตรจังไรไฟไหม้ สรุปทั้งกลุ่มมีผมปกติที่สุด ไอ้ฟิก เห็นหล่อๆ แบบนั้นก็ขี้หงุดหงิดเลยไม่ค่อยมีเพื่อน ก็มีแต่ผมนี ่แหละที่ไป ลากมันเข้ากลุ่ม ก็ผมเห็นคนโดดเดี่ยวแล้วทนไม่ไหวน่ะ (คุณหมอใจดี) กลุ่ม ผมหน้าตาดีทุกคน แต่ผมเตี้ยสุด ปอนนี่ยิ ่งหุ่นนางแบบเลยล่ะ ไอ้พร เอ้ย ไอ้พัดก็กำลังฟิตหุ่น มันก็หล่อแหละครับ ต้องมองดีๆ ถึงรู้ว่าเป็นทอม แต่ ก็นิสัยดีทุกคนถึงอยู่ด้วยกันมานานขนาดนี้ ผมกับไอ้ฟิกเดินเข้ามาในห้องเรียนก็เจอกับสองเพื่อนซี้นั่งส่องหญิง อยู่ “เลิกมองเขาซักที จะพรุนแล้วนะสัด” ไอ้พัดพูดพร้อมตบหัวไอ้ปอนจนผมยาวสลวยของนางสะบัดลงตาม EYEY. 11
Page 3 and 4: ‘เสี่ย‘ครับ
Page 5 and 6: Never-ending circle of happiness
Page 7 and 8: คุยกับธัญญ่
Page 9: คุยกับนักเข
Page 13 and 14: “แต่กูหล่อน
Page 15 and 16: “ก็ดีนะ...มึง
Page 17 and 18: มอง ตอนนี้บา
Page 19 and 20: ก่อนจะเรียก
Page 21 and 22: “เขาอะ ทั้งห
Page 23 and 24: ผมพูดออกมาเ
Page 25 and 26: มันพูดพร้อม
Page 27 and 28: ข้างๆ ผมก็ไอ
Page 29 and 30: เพียงแค่ผมเ
Page 31 and 32: “มีบัตร VIP รึเ
Page 33 and 34: โอ๊ยยย ยิ่งใ
Page 35 and 36: ตอนที่ 2 “ตลก
Page 37 and 38: ด้วยสายตาตั
Page 39 and 40: “ถ้าอยากรู้
Page 41 and 42: ผมเดินเข้าร
Page 43 and 44: “ไร้สาระจริ
Page 45 and 46: ตอนที่ 3 “ไม่
Page 47 and 48: ผมทำหน้าเลิ
Page 49 and 50: ออกรสทันที ไ
Page 51 and 52: ตรึม!” “เออๆ
Page 53 and 54: หายใจหนักๆ จ
Page 55 and 56: “พี่หมอมาทำ
Page 57 and 58: ผมอย่างเอ็น
Page 59 and 60: “สัด! อย่าตาม
Page 61 and 62:
สองเสียงประ
Page 63 and 64:
ตอนที่ 5 Thraf’s Part
Page 65 and 66:
ผมพูดบอกมัน
Page 67 and 68:
่ ไม่หันหลัง
Page 69 and 70:
บางๆ ออกมา “ข
Page 71 and 72:
ขั้ว ก่อนจะว
Page 73 and 74:
“ให้ผมไปด้ว
Page 75 and 76:
หาเสี่ยเขาใ
Page 77 and 78:
ด้านคนขับอย
Page 79 and 80:
“เป็นอะไรเห
Page 81 and 82:
ก็ไม่ได้อะไ
Page 83 and 84:
ร่างสูงถามพ
Page 85 and 86:
เลยได้สิทธิ
Page 87 and 88:
ขนาดตี้ยังห
Page 89 and 90:
ว่า กูไม่ตลก.
Page 91 and 92:
โทรศัพท์ในม
Page 93 and 94:
ไปเลย มันอาจ
Page 95 and 96:
“เข้าใจแล้ว
Page 97 and 98:
ผมเงียบ ไม่ต
Page 99 and 100:
สักพักเสียง
Page 101 and 102:
เหมือนอีกคน
Page 103 and 104:
“นั่นสิ พี่ก
Page 105 and 106:
“เออดิครับ แ
Page 107 and 108:
คิดถึงซะหน่
Page 109 and 110:
ใบหน้าน่ารั
Page 111 and 112:
ก่อนจะอ้าปา
Page 113 and 114:
แต่ถึงอย่าง
Page 115 and 116:
เหมือนนำ้ำล
Page 117 and 118:
ตอนที่ 10 “หยุ
Page 119 and 120:
“อะไรไม่ดีใ
Page 121 and 122:
“อื้อ...อืมมม
Page 123 and 124:
พร้อมฉีกยิ้
Page 125 and 126:
ผมหลุดยิ้มอ
Page 127 and 128:
ผมเหล่ตามอง
Page 129 and 130:
ฉันเชียร์อะ
Page 131 and 132:
คณะวิศวะเพร
Page 133 and 134:
พี่พิ้งค์หั
Page 135 and 136:
ผ้าเช็ดหน้า
Page 137 and 138:
“แต่อะไร” ผม
Page 139 and 140:
ตอนที่ 12 “ไปซ
Page 141 and 142:
“คือ พี่พิ้ง
Page 143 and 144:
เพราะเพื่อน
Page 145 and 146:
เสียงเข้มพู
Page 147 and 148:
ที่กำลังซื้
Page 149 and 150:
ไอเล็กน้อยก
Page 151 and 152:
คนที ่เป็นผู
Page 153 and 154:
“ไม่มีใช่ปะ
Page 155 and 156:
ผมร้องอุทาน
Page 157:
ดูจะชะงักไป
show all

Tunwalai 001-2-readtest

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?