Tunwalai 001-2-readtest
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ในรถ ผมเงยหน้ามองเขาที่ยื่นแค่หน้าออกมาแต่ไม่ยอมลงจากรถ ก่อนที่<br />
รถจะถอยแล้วขับออกไปอีกเลนหลีกผมแล้วจากไปราวกับสายลม<br />
วันนี้วันซวยใช่มั้ย!!! พรุ่งนี้ผมจะไปตักบาตร...<br />
ตุบ!<br />
ผมโยนกระเป๋าลงบนเตียงแรงๆ ก่อนจะนอนแผ่ที่เตียงนุ่มๆ หลัง<br />
จากที่เดินออกมาจากซอยแล้วก็เดินต่อมาหออีก ใช้เวลาไปประมาณเกือบ<br />
สองชั่วโมงได้ ขาล้าไปหมด ผมลุกขึ้นไปอาบนำ้ำแต่งตัวใหม่ รู้สึกดีขึ้นมา<br />
หน่อย แล้วค่อยกระโดดขึ้นเตียงทันที หนังสือเอาไว้ก่อน ตอนนี้จะตายห่า<br />
อยู่แล้วครับ พอหัวถึงหมอนตาก็เริ่มจะปิดสนิท...<br />
RRRR RRRR<br />
ชีวิต...ชาม...<br />
ผมพยายามเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่หัวเตียงก่อนจะกดรับแบบไม่<br />
มองหน้าจอเลยสักนิด<br />
“ฮัลโหล~ มารับงานที่ตึกวิศวะด่วนค่ะ!!!”<br />
“งานอะไร...วะ”<br />
“ของอาจารย์ D ไงล่ะ ส่งพรุ่งนี้ตอนหกโมงเช้านะคะ ถ้าไม่มาเอา<br />
ตอนนี้ มึงตื่นสายแน่ๆ มาเดี๋ยวนี้เลย”<br />
“เอามาให้ไม่ได้เหรอ”<br />
“ก็กะไว้อยู่ แต่อาจารย์เขาไม่ให้ ตื่นมาเร็วๆ นี่มันเพิ่งจะห้าโมงเย็น<br />
มึงจะรีบนอนไปไหน!”<br />
“เออ...”<br />
มึงไม่เป็นกูมึงจะรู้อะไรไอ้ปอน...ผมฝืนสังขารลุกขึ้นใส่ชุดที่เรียบร้อย<br />
18 ‘เสี่ย’ ครับ รับรักผมหน่อย
Change language