Tunwalai 001-2-readtest
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ผมยิ้มกว้างส่งไปให้อย่างจริงใจ ใบหน้าหล่อเหลาเลิกคิ้วสวยขึ้น<br />
นิดๆ ก่อนจะรับนำ้ำจากผมไปเปิดดื่ม<br />
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก<br />
ไม่นึกไม่ฝันเลยว้อยยย!!! นำ้ำตาแทบจะเล็ดออกมา<br />
“ตอนกลางวันผมขอโทษนะครับที่ไม่ได้ไปตามนัด”<br />
ผมพูดออกมาด้วยนำ้ำเสียงรู้สึกผิดจริงๆ เสี่ยน้อยวางขวดนำ้ำลงรวม<br />
กับของแฟนคลับเขาก่อนจะมองหน้าผมนิ่งๆ ยิ่งทำให้ผมอยากจะจับใบหน้า<br />
นั่นมานัวเนียสักครั้ง<br />
“มึงพูดเองเออเอง ไม่ต้องมาขอโทษ กูไม่ได้รอ”<br />
ผมสะอึกนำ้ำลายตัวเองทันทีก่อนจะถูกไอ้อชิหัวเราะเยาะ ได้ยินเสียง<br />
แฟนคลับผู้หญิงบางคนหัวเราะด้วย ผมกำมือแน่นอย่างข่มอารมณ์สุดๆ ไม่<br />
อยากทำร้ายหน้าหล่อๆ นั่นเลยจริงๆ<br />
“วันพรุ่งนี้ผมจะไปให้ทันแน่นอนครับ”<br />
และผมก็ยังหน้าด้านต่อไป จนร่างสูงส่ายหน้าเอือมๆ ใส่ผมทันที<br />
ผมทำหน้ายุ่งแต่เขาก็ไม่สนใจ เดินออกไปเปลี่ยนชุดกับเพื่อนเฉยเลย ผม<br />
ก็ได้แต่นั่งทนให้พวกแฟนคลับเสี่ยน้อยเขาที่ยังไม่กลับมองอย่างกับผมเป็น<br />
ตัวประหลาดอะไรสักอย่าง<br />
“อย่าไปสนใจเลยนะน้องชาม ทราฟเขาก็เป็นแบบนี้แหละ พี่เชียร์<br />
น้องชามนะ!”<br />
ผมหันไปมองพี่พิ้งค์ก่อนจะหรี่ตามองใบหน้าใสที่กำลังยิ้มระรื่นอยู่<br />
“อย่าบอกนะครับว่าพี่พิ้งค์เป็นสาว...วาย”<br />
“กรี๊ดดด น้องชามรู้แล้วๆ ว้ายยย เขินจัง”<br />
แล้วพี่เขาก็หลุดตัวตนที่แท้จริงออกมา ผมนั่งเมาท์กับพี่พิ้งค์อย่าง<br />
48 ‘เสี่ย’ ครับ รับรักผมหน่อย
Change language