Tunwalai 001-2-readtest
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ผมเดินเข้าร้านนมสดปั่นก่อนจะยืนมองเมนูด้วยดวงตาที่กลายเป็นแพนด้า<br />
แล้วตอนนี้<br />
“คุณหมอ งานหนักเหรอคะ”<br />
“เหอะๆ ครับ...”<br />
ผมตอบแม่ค้าที่รู้จักกันเพราะผมมาซื้อที่นี่บ่อยๆ เขาก็ยิ้มมาให้อย่าง<br />
ใจดี ผมสั่งของกินที่ตัวเองทานประจำก่อนจะเดินไปนั่งโต๊ะที่ว่างอย่างเอื่อย<br />
เฉื่อย อย่าว่าแต่ผมเลย พวกไอ้ปอนแทบจะไม่เหลือคราบนางงาม ผมวาง<br />
กระเป๋าไว้เก้าอี้ข้างๆ ก่อนจะหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านต่อ<br />
“ไอ้ทราฟ มึงแดกเหมือนเดิมใช่ปะ”<br />
“เออ”<br />
พรึ่บ!<br />
“กรี๊ด แก พี่ทราฟ”<br />
“เสี่ยน้อย กรี๊ดดด หล่อกว่าในรูปอีกแก”<br />
เสียงกรี๊ดกร๊าดของนักศึกษาที่นั่งอยู่ในร้านอยู่ก่อนแล้วดังขึ้นเบาๆ<br />
ผมมองหน้าร่างสูงที่นั่งลงที่โต๊ะห่างจากผมแค่โต๊ะเดียว ดวงตาคมสบเข้า<br />
กับผมแค่แวบเดียวก็หันไปสนใจเพื่อนตัวเองต่อ กลุ่มเขาก็มากันครบ ทั้งไอ้<br />
อชิ พี่เฟส แล้วก็พี่พิ้งค์ ผมพยายามยิ้มให้ร่างสูงพร้อมกับโบกมือน้อยๆ<br />
อย่างกับคนบ้า ยอมบ้าอะครับถ้าเสี่ยเขาเห็น ตอนนี้ไอ้อชิเดินไปสั่งของกิน<br />
แล้ว ผมรีบปิดหนังสือก่อนจะหยิบแก้วนมสดไปด้วย<br />
พรึ่บ!<br />
ผมนั่งลงบนเก้าอี้ที่ว่าง คาดว่าน่าจะเป็นของไอ้อชิ พี ่เฟสกับพี่พิ้งค์<br />
หันมามองทันที แต่ผมไม่สน ผมสนแค่เสี่ยน้อยที่ตอนนี้ก็มองผมเช่นกัน<br />
“คิดถึงผมปะ”<br />
EYEY.<br />
41
Change language