Tunwalai 001-2-readtest
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
“ยืนทำอะไรอยู่”<br />
ได้ยินเสียงเสี่ยน้อยถามขึ้นก่อนผมจะหันไปมองร่างเสี่ยที่ยืนอยู่ตรง<br />
ประตูด้านคนขับ ผมยิ้มให้เขานิดหน่อยก่อนจะรีบเข้าห้องนำ้ำด้วยความรู้สึก<br />
สับสนปนสงสัย เธอ...แฟนเก่าผมเอง คนที่เพิ่งเลิกไปคนล่าสุด ตี้...เธอมา<br />
กับใคร? แล้วรู้จักกับกลุ่มเสี่ยน้อยได้ยังไง? ผมรีบสลัดความคิดออก ก่อน<br />
จะรีบทำธุระแล้วเดินออกไปหาเสี่ยน้อยเขาที่ยืนรวมกับเพื่อนอยู่ ผมไม่กล้า<br />
ขยับเดินเข้าไป ก่อนจะสะดุ้งนิดๆ เมื่อพี่ริโซ่เรียกผมเสียงดังพอสมควร ผม<br />
หันไปส่งยิ้มแหยๆ ให้ ทุกคนหันมามองทางผมรวมถึงสาวสวยอย่างตี้ที่มอง<br />
ผมอย่างแปลกใจไม่น้อย ผมเดินเข้าไปหาพวกเขาก่อนจะถูกไอ้อชิขำกับการ<br />
แต่งตัวของผม<br />
“ตื่นสายรึไงเรา”<br />
พี่โคม่าพูดเสียงใจดีเหมือนเคย ผมยิ้มให้พี ่เขาก่อนจะรู้ว่าตี้มากับ<br />
ใครเพราะตอนนี้ถูกพี่โคม่าเขาโอบเอวไว้อยู่<br />
“สายนิดหน่อยครับ”<br />
ผมตอบไปก็โดนไอ้อชิล้อไม่หยุด ทริปนี้เราต้องเดินทางประมาณเก้า<br />
ชั่วโมงยี่สิบสองนาทีกันเลยทีเดียวกว่าจะถึงที่หมาย<br />
“เดี๋ยวแวะทานอาหารแถวนี้ก่อนมั้ย”<br />
พี่ริโซ่เสนอออกมาเพราะทุกคนก็หิวกันแล้วก่อนจะยอมพยักหน้า<br />
ตกลง เราขับรถตรงมาตามทางก็เจอกับร้านอาหารห้าดาวหรูหรา นี่ถ้าผม<br />
ไม่ได้มากับพวกเขาคงไม่มีปัญญาแวะอะครับ<br />
“ไอ้ชาม”<br />
ผมหันไปมองร่างสูงงงๆ เมื่อเราขับเข้ามาจอดรถแล้วแต่เสี่ยเขาก็<br />
ยังไม่ดับเครื่องแต่หันมามองผมอย่างตั้งคำถาม<br />
78 ‘เสี่ย’ ครับ รับรักผมหน่อย
Change language