Tunwalai 001-2-readtest
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ตอนที่ 3<br />
“ไม่ทันจนได้! ให้ตายเถอะ”<br />
ผมมองนาฬิกาในมือถือตัวเองที่บ่งบอกว่าจะบ่ายโมงในอีกไม่กี่นาที<br />
ผมเพิ่งจะเลิกคลาสเช้าเมื่อกี้ อาจารย์ปล่อยช้าโคตร ป่านนี้เสี่ยน้อยเขาคง<br />
รอผมแย่เลย แต่พวกผมก็ได้แค่ดื่มนมประทังชีวิตเพราะต้องขึ้นเรียนคาบ<br />
บ่ายต่อ ชีวิต...<br />
“วันนี้กินแห้วแน่ๆ เลยเพื่อนฉัน”<br />
เสียงติดจะแหบๆ ของไอ้ปอนพูดพร้อมกับเดินมากอดคอผมออก<br />
จากห้องเรียน ตอนนี้ก็หกโมงเย็นแล้ว...เราได้ทำภาคปฏิบัติด้วยเลยเลิกช้า<br />
อีกอย่างดูเหมือนเพื่อนๆ ผมจะเริ่มไม่สบายกันแล้ว ผมเองก็รู้สึกไม่สบาย<br />
ตัวขึ้นมานิดๆ แต่อะไรก็ไม่เจ็บใจเท่าวันนี้ไม่ได้เจอเสี่ยน้อยเลย<br />
“แต่กูเห็นแฟนคลับเสี่ยเขาโพสต์ในเฟซว่าวันนี้เสี่ยน้อยอยู่เล่นบาส<br />
ในชมรมด้วย...”<br />
ผมหันไปมองหน้าไอ้พัดทันทีที่มันพูดจบ มันยิ้มมาให้อย่างคน<br />
EYEY.<br />
45
Change language