Tunwalai 001-2-readtest
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
“Shit!!!”<br />
เสี่ยน้อยเก็บมือตัวเองแทบไม่ทันก่อนจะมองหน้ าผมอย่างเหวอๆ ผม<br />
จับหน้าตัวเองอย่างเขินๆ ทันทีก่อนจะเจอกับสายตาเอือมๆ จากร่างสูงส่ง<br />
มาแต่ก็ไม่ได้ด่าผมแต่อย่างไร กำไรชัดๆ ก่อนจะโดนไล่ให้ไปล้างหน้าแปรง<br />
ฟันเพราะตอนนี้มันจะหกโมงครึ่งแล้ว<br />
“พี่ผมอาบนำ้ำนะ” ผมยื่นหน้าออกมาจากห้องนำ้ำ มองเสี่ยน้อยที่นั่ง<br />
อยู่บนเตียงผมซึ่งมองมาทางนี้พอดี วันนี้แต่งตัวหล่อโคตรจนผมอดจะตะลึง<br />
ไม่ได้ ตอนเข้ามาตอนแรกก็ลืมดู มัวแต่ตกใจ<br />
“ไม่ต้อง เดี๋ยวเพื่อนกูรอ ขนกระเป๋าขึ้นรถเลย”<br />
ผมอ้าปากค้างทันที จะให้ผมไปทั้งชุดนอนเนี่ยนะ! มันจะอินดี้ไปมั้ย<br />
ครับ ชุดนอนผมก็น่ารักเชียวลายหมีขี้เกียจสีนำ้ำตาลแขนยาวขายาวสุดแขน<br />
สุดขา ร่างสูงไม่รอให้ผมเถียงอะไร เดินออกจากห้องไปทันที ผมรีบทาแป้ง<br />
ใส่หน้าตัวเองลวกๆ ก่อนจะหยิบกระเป๋าเงิน โทรศัพท์ พร้อมกระเป๋าลาก<br />
ที่เตรียมไว้แบกลงไปด้านล่างทันที รองเท้าแตะเลยครับงานนี้ รู้สึกเหมือน<br />
เป็นคนรับใช้เสี่ยเขาเลยครับพอมายืนข้างๆ กัน ร่างสูงกระชาก เน้นว่า<br />
กระชาก...กระเป๋าจากมือผมไปยัดใส่หลังรถทันที ผมรีบเปิดประตูเข้าไป<br />
นั่งด้านข้างคนขับอย่างรวดเร็ว ร่างสูงก็เดินอ้อมไปขึ้นรถอีกด้านก่อนจะ<br />
สตาร์ตรถขับออกไปทันที<br />
“พี่ไม่หิวเหรอ”<br />
“ยัง ถ้าหิวเดี๋ยวพาแวะ”<br />
ผมพยักหน้ายิ้มๆ ก่อนจะขอนอนต่อ เสี่ยเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร ความ<br />
จริงผมตื่นตั้งแต่เจอเสี่ยเขาที่หน้าห้องแล้วแหละครับ ก่อนจะแกล้งหลับ รถ<br />
วิ่งมานานแล้วไม่มีวี่แววว่าร่างสูงจะจอด ก่อนผมจะค่อยๆ เอนหัวไปทาง<br />
76 ‘เสี่ย’ ครับ รับรักผมหน่อย
Change language