Tunwalai 001-2-readtest

“ทราฟ คิดมากอะไรรึเปล่าคะ”
เสียงของเพลสดังขัดความคิดผม ผมหันไปมองหน้าเธอนิดๆ ก่อน
จะหันไปมองทางตรงหน้าต่อก่อนจะตอบเธอไป
“หืม เปล่านี่ครับ”
“แต่หน้าทราฟดูเครียดนะคะ”
เครียดงั้นเหรอ...ผมขมวดคิ้วเข้าหากันนิดๆ ก่อนจะมองกลับไปทาง
ด้านหลังตัวเองที่มีอีกคนยืนอยู่พร้อมกับมองมาทางผมอย่างซึมๆ จนใจผม
มันกระตุกวูบไหวแปลกๆ
“เด็กคนนั้นเพลสเห็นตอนเรานั่งทานข้าวกันน่ะค่ะ...เอ...ใช่รึเปล่า
นะ ที่มากับผู้ชายอีกคนอะค่ะ ทราฟเห็นมั้ย มองมาทางเราตลอดเลยนะ”
ผมหันไปมองหน้าเพลสทันทีก่อนจะส่ายหน้าไปมาเล็กน้อย อย่าบอก
ว่าเป็นมันจริงๆ แล้วมันก็เห็นผมมาตั้งแต่แรก
“แล้วยังไงต่ออีก”
“คะ?”
เพลสทำหน้าแปลกใจเล็กน้อยเมื่อผมถามประโยคกำกวมออกไป
“ผมถามว่าแล้วเด็กนั่นทำอะไรต่ออีก”
ผมถามด้วยเสียงติดจะหงุดหงิดเล็กน้อย ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเอง
หงุดหงิดอะไร เพลสทำหน้าคิดสักพักก่อนจะตอบออกมา
“ก็คงจะทานเสร็จ ตอนแรกเพลสคิดว่าน่าจะกลับบ้าน แต่คงไม่ใช่
เพราะผู้ชายอีกคนไม่ได้อยู่ด้วย”
“...”
“แต่ก็ช่างเถอะค่ะ รีบไปดูหนังกันดีกว่านะ”
ผมพยักหน้านิ่งๆ ก่อนจะเดินตามแรงดึงจากแขนเล็กๆ ของเพลส
66 ‘เสี่ย’ ครับ รับรักผมหน่อย