Tunwalai 001-2-readtest
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
“มึงจะเอายังไงกันแน่วะ”<br />
เสียงเข้มว่าออกมาติดจะหงุดหงิดเล็กน้อย แต่ผมรู้ว่าเสี ่ยเขาไม่ได้<br />
จริงจังอะไร ออกจะเอ็นดูผมด้วยซำ้ำ<br />
“ไม่เอายังไง แต่จะเอาพี่”<br />
ผมพูดพร้อมกับหัวเราะคิกคักอย่างถูกใจกับคำพูดตัวเอง แต่ประโยค<br />
ของเสี่ยน้อยเด็ดกว่าเล่นเอาผมหุบยิ้มฉับ เสียงเข้มบอก...<br />
“ซำ้ำ”<br />
“ชามชอบพี่ทราฟเหรอ”<br />
ผมเงยหน้ามองตี้ที ่ตอนนี้อยู่ในชุดบิกินีเช่นกัน ตอนนี้พวกพี่ๆ เขา<br />
ลุกไปถ่ายรูปรวมกันอยู่ เสี่ยน้อยก็ไปทั้งๆ ที่ผมอ้อนวอนแค่ไหนก็ไม่ยอม<br />
ถ่ายด้วย<br />
“อืม”<br />
ผมตอบเธอไปตรงๆ ตี้ไม่มีท่าทีแปลกใจอะไรเพราะคงจะเห็นว่าผม<br />
แสดงออกโจ่งแจ้งขนาดนั้นแล้ว เธอพยักหน้ารับรู้นิ่งๆ ก่อนจะยิ้มออกมา<br />
ให้ผมเช่นเคย<br />
“แล้วตี้คบกับพี่โคม่าเหรอ”<br />
“เปล่าหรอก...ก็แค่คนควงน่ะ”<br />
เสียงหวานพูดติดจะสั่นนิดๆ สายตาเธอดูจะเจ็บปวดไม่น้อย คงจะ<br />
รักพี่เขาไปแล้วล่ะมั้ง ผมพยักหน้ารับรู้นิ่งๆ ก่อนจะยิ้มให้เธออย่างให้กำลัง<br />
ใจ แต่ก็ต้องสะดุ้งนิดๆ เมื่อเสี่ยน้อยเดินเข้ามานั่งที่เดิมตอนไหนก็ไม่รู้<br />
“หน้ายุ่งๆ อารมณ์เสียอะไรเหรอครับ”<br />
ผมถามเสี่ยน้อยออกไป เพราะหน้าเสี่ยเขายุ่งเหมือนหมาพันธุ์ปั๊ก<br />
เลยครับ ตลกชะมัด แต่ก็ต้องกลืนนำ้ำลายลงคอเมื่อร่างสูงมองผมประมาณ<br />
88 ‘เสี่ย’ ครับ รับรักผมหน่อย
Change language