Tunwalai 001-2-readtest
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ที่กำลังซื้อนำ้ำปั่นอยู่ด้านหน้ามหา’ลัยที่มีพวกรถเข็นขายของแหละครับ แต่<br />
ก็เฉพาะเด็กหอแบบผมเท่านั้นที่จะซื้อ แล้วเด็กคอนโดอย่างเขามาซื้อได้ยัง<br />
ไง<br />
“มีอะไรเหรอครับ”<br />
ผมถามออกไปอย่างสุภาพ ดูเหมือนอีกคนจะจำผมไม่ได้ทั้งๆ ที่ช่วง<br />
นี้รู้สึกจะเจอกันบ่อย<br />
“มีเศษตังค์มั้ย สิบบาท”<br />
ผมช้อนสายตามองร่างสูงอย่างหัวเสียทันที ใบหน้าสวยคมขมวดคิ้ว<br />
สงสัยที่อยู่ๆ ผมก็มองเขาตาขวางแบบนั้น<br />
“สิบบาทมันมีค่า ไม่ใช่เศษตังค์ เชิญติดหนี้ต่อไปเหอะ”<br />
ผมสะบัดหน้าหันหลังกลับวิ่งหนีออกไปทันที พอหันกลับไปมองก็<br />
เห็นร่างสูงยืนอำ้ำอึ้งพูดอะไรไม่ออก ผมจิ๊ปากใส่ไปครั้งหนึ่งก่อนจะรีบชิ่งเข้า<br />
มหา’ลัยเพื่อไปเรียนคลาสเช้า<br />
“หยุดก่อน!”<br />
เสียงทุ้มของพลัสดังขึ้นอีกครั้งจากทางด้านหลัง ผมไม่สนใจก่อนจะ<br />
เร่งฝีเท้าให้เร็วกว่าเดิม ผมไม่พร้อมที่จะไปต่อยกับใครหรอกนะ! ไอ้นี่ก็ตาม<br />
ตื๊อจัง ไม่รู้รึไงคนยิ่งรอแฟนมาง้ออยู่เนี่ย!<br />
EYEY.<br />
147
Change language