Tunwalai 001-2-readtest
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
“มึงอยู่คนเดียวได้นะ เดี๋ยวกูออกไปเต้นกับไอ้พรแป๊บ”<br />
ไอ้ปอนถามผมขึ้นมาแต่เล่นเอาไอ้พัดแทบสำลักเหล้า<br />
“กูชื่อพัด!!!”<br />
“เออๆ ไปเถอะ”<br />
ผมพูดตอบ พวกมันก็มองผมอย่างห่วงๆ แต่ขามันนี่รีบวิ่งออกไป<br />
เลยครับ ผมก็ไม่ใช่เด็กแล้วแค่นี้ไม่หลงหรอก ผมมองไปรอบๆ ก่อนจะ<br />
ชะงักเมื่อพนักงานเขาส่งยิ้มมาให้ ผมยิ้มพร้อมก้มหัวตอบน้อยๆ คนที่นี่เขา<br />
เป็นมิตรดีจัง ผมหันไปทางไหนก็มีแต่คนส่งยิ้มให้ตลอด<br />
“สวัสดีครับ”<br />
ผมหันไปมองเสียงทุ้มของบุคคลปริศนาที่เดินเข้ามาหาผมพร้อมกับ<br />
แก้วเหล้าในมือสองแก้ว<br />
“สวัสดีครับ”<br />
ผมตอบยิ้มๆ ไป ก่อนจะชะงักเมื่อร่างสูงหน้าตาดีระดับหนึ่งส่งแก้ว<br />
เหล้ามาให้ผม ผมรีบยกมือห้ามไว้ก่อนจะมองเขาอย่างรู้สึกผิด<br />
“เอ่อ...ขอโทษครับ ผมไม่ดื่ม”<br />
“แปลกนะครับ คนที่นี่เขาก็ดื่มทั้งนั้น เพิ่งเคยมางั้นเหรอ”<br />
ผมมองหน้าเขานิ่งๆ ก่อนที่สายตาจะเลื่อนไปมองบุคคลที่ผมโคตร<br />
จะคุ้น<br />
“เสี่ยน้อย!!!”<br />
ผมรีบลุกขึ้นพร้อมอุทานออกมาเสียงดัง แต่คนที่นี่เขาไม่ได้ยิน<br />
นอกจากไอ้คนที่ถามผมเมื่อกี้ แต่ผมไม่ได้สนใจ รีบเดินออกมาตามกลุ่ม<br />
ของเสี่ยน้อยที่เพิ่งเดินเข้ามาพร้อมกับเดินไปทางบันไดขึ้นไปบนชั้นสอง กว่า<br />
จะเบียดคนมาได้กลัวจะไปเหยียบเท้าใครจริงๆ ผมรีบวิ่งขึ้นบันไดทันที<br />
30 ‘เสี่ย’ ครับ รับรักผมหน่อย
Change language