Tunwalai 001-2-readtest
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
“พี่หมอมาทำอะไรที่นี่ครับ”<br />
“พี่มาหาเพื่อนครับ แล้วเราไม่ไปเรียนเหรอ”<br />
“กำลังจะไปครับ แหะๆ” ผมพูดพร้อมหัวเราะออกมาแห้งๆ กลัวพี่<br />
เขาจะคิดว่าผมโดดเรียนจริงๆ พี่หมอเลิกคิ้วขึ้นนิดๆ ก่อนจะมองไปทาง<br />
โต๊ะเสี่ยน้อย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรออกมา<br />
“งั้นเย็นนี้ว่างมั้ย เราไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ ร้านเดิม โอเค้?”<br />
“ผมปฏิเสธได้ด้วยเหรอเนี่ย แต่ก็ตกลงครับ” ผมพูดตอบพี่สยาม<br />
ก่อนที่เราจะแยกย้ายกันไป...ผมยกมือขึ้นกุมหัวใจตัวเองที่มันเต้นระรัวแทบ<br />
จะออกมาจากอก ทำไมผมจะไม่รู้ว่าเสี่ยน้อยเขามองมาทางผมตลอดเวลา<br />
ที่ยืนคุยกับพี่หมอ หัวใจผมมันพองโต ดีใจจนยิ้มไม่หุบเลยตอนนี้ ทั้งๆ ที่<br />
เสี่ยน้อยเขาอาจจะไม่ได้คิดอะไรกับผม แต่ทำแบบนี้ผมก็คิดนะเว้ย!<br />
หรือว่า! เขาจะเริ่มชอบเราแล้ววะ...เฮ้ย ก็ปกติสนใจกูที่ไหนล่ะ...<br />
โทรหาไอ้ปอนดีกว่า<br />
แต่พอเห็นเวลาบนหน้าจอโทรศัพท์ผมก็พบว่ามันสายแล้ววว!!! ผม<br />
รีบเก็บโทรศัพท์ของตัวเองลงกระเป๋าเพราะมันถึงเวลาเข้าคลาสแล้ว งานนี้<br />
ใส่เกียร์หมาทันที<br />
“ปอน เดี๋ยวกูจะไปกินข้าวเย็นกับพี่หมอ มึงไปด้วยปะ” ผมพูดบอก<br />
ไอ้ปอนที่เดินลงมาพร้อมกัน ส่วนไอ้พัดไปกับแฟนสาวมันแล้ว<br />
“เสียดายนะ แต่กูมีนัดแล้วอะ มึงไปเถอะ”<br />
ผมพยักหน้าตกลง เราลากันนิดหน่อยไอ้ปอนก็แยกกลับทันที ผม<br />
ส่งไลน์ไปหาพี่หมอ พี่เขาก็บอกว่ากำลังขับรถมารับผม ผมเดินไปนั่งรอหน้า<br />
คณะ ตอนนี้เริ่มจะมืดแล้วด้วย ช่วงนี้ค่อนข้างมืดเร็วแถมอากาศก็เย็นขึ้น<br />
EYEY.<br />
55
Change language