Tunwalai 001-2-readtest
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ผมยืนหันเข้าหาอยู่มองมาทางผมนิ่งๆ จนกระทั่งรถมาถึงป้ายที่ผมต้องลง<br />
ผมนี่ไม่รอช้ารีบวิ่งลงทันที<br />
ผมเดินเข้าไปในบริเวณตัวหอก่อนจะชะงักฝีเท้าเมื่อไอ้คนที่กำลังเดิน<br />
ออกมาจากทางลงบันไดหอมันหน้าคุ้นๆ ผมรีบวิ่งไปหลบด้านข้างตึกทันที<br />
ก่อนจะแอบยื่นหน้าออกไปมองกลุ่มมนุษย์ช่างกล โลกมันก็กลมจริงๆ นะ<br />
ครับ ผมเจอไอ้อชิแล้วยังมาเจอไอ้ช่างกลนี่อีก ซวยจริงๆ เป็นไปได้ขอเจอ<br />
แค่เสี่ยน้อยทุกวันได้มั้ยวะ! ผมโล่งอกทันทีที ่ไอ้ช่างกลมันขึ้นมอเตอร์ไซค์ขี่<br />
ออกไปกันหมด ผมรีบเดินออกมาจากตรงนั้นขึ้นห้องทันทีเพราะวันนี้มีนัด<br />
ล้างสมองกับเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดของผมเอง<br />
ผมมาถึงผับที่พวกมันนัดตอนสี่ทุ่มกว่าๆ เดินตรงไปทางประตูทาง<br />
เข้าเพราะพวกมันสองตัวอยู่ด้านในกันแล้ว ไอ้ฟิกมันไม่มาหรอกครับ ราย<br />
นั้นจะสนใจอะไรกับใครเขา คิดภาพมันเป็นคุณหมอใจดียิ้มแย้มไปทั่วไม่ได้<br />
จริงๆ<br />
“น้อง อายุไม่ถึงยี่สิบห้ามเข้า”<br />
ผมมองหน้าการ์ดที่ยืนขวางทางผมไว้ทันทีที่เดินมาถึง คือกูก็แต่งตัว<br />
ออกจะดูแก่อยู่นะ อีกอย่างผมยี่สิบแล้วด้วย!<br />
“ผมยี่สิบแล้วครับ”<br />
ผมพูดพร้อมกับยื่นบัตรประชาชนให้พวกเขาดู ไอ้การ์ดแว่นดำอ้า<br />
ปากค้างนิดๆ ก่อนจะยื่นบัตรคืนให้ผมพร้อมหลีกทางให้ แต่ก่อนจะเดินพ้น<br />
ผมก็ได้ยินประโยคที่เล่นเอาผมแทบอยากจะกระโดดถีบขาคู่ใส่จริงๆ<br />
“กูนึกว่าเด็กประถม ห่า”<br />
แต่ติดตรงขาไม่ถึงนี่สิ...<br />
28 ‘เสี่ย’ ครับ รับรักผมหน่อย
Change language