Tunwalai 001-2-readtest
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ผมพูดบอกมันเสียงติดจะเอือมไปนิด จนร่างเล็กเริ่มหน้าเสียก่อนจะ<br />
ก้มหน้าลงอย่างซึมๆ<br />
“เฮีย งั้นผมไปก่อนนะเพื่อนเรียก แล้วก็มึง! ฝากไว้ก่อน เห็นว่าเป็น<br />
รุ่นน้องเฮียกูหรอกถึงปล่อยไป”<br />
ไอ้น็อตพูดเร็วๆ ก่อนจะไหว้ผมแล้วเดินกลับไปหาเพื่อน ไอ้ชามมัน<br />
เงยหน้าขึ้นมาก่อนจะทำหน้าไม่เข้าใจกับคำพูดของไอ้น็อต แต่ผมเห็นแวว<br />
ตามันสั่นไหววูบหนึ่งก่อนจะหันมาส่งยิ้มให้ผมเหมือนอย่างเคย<br />
“ทราฟคะ ไปกันเถอะค่ะ”<br />
เพลสพูดขึ้นมา สีหน้าเธอเริ่มจะหงุดหงิดแล้ว ผมมองหน้าไอ้ชามที่<br />
เศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด แต่ผมไม่ได้คิดอะไรกับมันนี่คือเรื่องจริง...ผมไม่<br />
ชอบให้ความหวังใคร ถ้าผมจะชอบ ผมก็คงสนใจมันตั้งแต่แรก อีกอย่าง<br />
ผมคิดว่ายังไงผู้หญิงก็ต้องดีกว่าอยู่แล้ว ผมเดินกลับไปหาเพลสที่ยืนรอก่อน<br />
จะยิ้มบางๆ ให้เพื่อให้เธอคลายอารมณ์เสียบ้าง แต่อย่าเข้าใจผิด ผมไม่ได้<br />
รักเธอ...ก็แค่คู่ควง<br />
ทุกคนก็คงจะรู้จักผมแล้ว แต่ขอบอกว่าผมชื่อทราฟ หลายคนคงลืม<br />
ชื่อผมไปแล้วล่ะ เพราะเรียกเสี่ยน้อยตามคนอื่นๆ แต่ชื่อนี้มีเฉพาะคนที่บ้าน<br />
ผมเท่านั้นที่เรียก ตอนแรกๆ ก็ไม่ชอบใจเท่าไหร่ แต่ไปๆ มาๆ ดันชินไป<br />
ซะแล้ว ผมก็ไม่รู้ว่าคนจะมาชอบผมเยอะแยะแบบนี้ แต่ไอ้ชามเป็นผู้ชาย<br />
คนแรกที่มาชอบผม...ตอนแรกก็ตกใจและอยากจะดูความพยายามของมัน<br />
ซะหน่อย...ตั้งแต่ที่ผมทิ้งมันไว้หน้าโรงยิมวันนั้นมันก็ไม่มาเซ้าซี้ผมอีกเลย<br />
แต่ไม่นานมานี้ผมได้ยินผู้หญิงแถวนั้นพูดถึงมันที่ชอบหลบอยู่มุมตึก และ<br />
ผมก็ได้รู้เลยว่ามันแอบมองผมมาตลอดสองเดือนที่ผ่านมา ผมล่ะนับถือมัน<br />
จริงๆ...ถ้าเป็นคนอื่นคงหมดหวังไปตั้งนานแล้ว...<br />
EYEY.<br />
65
Change language