Tunwalai 001-2-readtest
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ดังมาถึงท่อนที่ผมชอบ ผมทั้งร้องทั้งทำท่าทางเต็มที่<br />
“~อยากจะมอง อยากจะมอง<br />
อยากมอง ลึกเข้าไป อยากจะรู้ในใจเธอนั้นคิดอะไร<br />
เธอจะเหงา เธอจะเหงา<br />
เธอจะเหงา เหมือนกันบ้างไหมเธอ<br />
แค่อยากให้เธอได้รู้ อยากให้เธอลอง<br />
เธออาจจะยังไม่พร้อม จะยอมรักใครจริงสักคน<br />
โอกาสดีๆ อย่างนี้จะมีอีกกี่หน<br />
จะเป็นไปได้ไหม ให้เราสองคนได้มาคุยกัน~”<br />
(อยากให้เธอลอง - Musketeers)<br />
“อู้ววว อู้ อูววว~ อูยยย...” ผมฮัมเพลงไปกับดนตรีอย่างโคตรจะ<br />
สุนทรี ก่อนจะหันไปเจอกับหน้าโหดๆ ของเสี่ยน้อยเขาที่มองมาอย่างดุๆ<br />
จนเสียงผมเบาแทบจะกลายเป็นกระซิบ<br />
“เรียนหมอได้ไงวะ ปัญญาอ่อน”<br />
“อะไรเล่า! ผมก็เรียนเก่งนะครับ”<br />
ผมเถียงออกไปทันทีที่โดนร่างสูงแขวะ ใบหน้าหล่อยกยิ้มขำๆ ก่อน<br />
จะสนใจทางข้างหน้าเหมือนเดิม แต่ผมกลับโล่งใจที ่ทำให้เสี่ยน้อยเขายิ้ม<br />
ออกมาได้ เหมือนผมกลัวว่าเขาจะโกรธเรื่องตี้ ทั้งๆ ที่เขาไม่น่าจะโกรธแล้ว<br />
มาหึงผมเลยนะ แต่ผมก็อดจะแคร์ร่างสูงไม่ได้จริงๆ ก็ผมรักเขานี่นา<br />
“แล้วเมื่อไหร่จะถึงครับ”<br />
“คงจะดึกๆ ง่วงเหรอวะ”<br />
82 ‘เสี่ย’ ครับ รับรักผมหน่อย
Change language