Tunwalai 001-2-readtest
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
“งั้นเดี๋ยวกูไปถามเพื่อนกูที่เป็นเกย์ให้ ว่ามีคนว่างๆ มั้ย”<br />
เดี๋ยวๆ ไอ้พัด มึงจะเอากูไปเสนอให้เขาเหรอวะ<br />
“ดีๆ ไอ้เตี้ย...อย่าทำหน้าแบบนั้น พวกกูหวังดีกับมึง”<br />
ขอบใจนะแต่ไม่เป็นไรจริงๆ<br />
“ช่วงนี้มึงก็ลองมองแต่ผู้ชายดูนะ เผื่อเจอรักแรกพบอะไรแบบนี้<br />
คึๆ”<br />
ผมว่ามันน่าจะเป็นความชอบของไอ้สองตัวนี้มากกว่า แค่ผมจะตอบ<br />
มันยังไม่ปล่อยให้มีช่องว่างให้พูดเลยสักนิด จนผมต้องยอมมันจริงๆ ลอง<br />
ให้พวกมันได้คิดอะไรแล้วไม่เลิกง่ายๆ แน่ครับ ผมก็เออออตามมันไป ใน<br />
ใจก็ไม่ได้คิดจะเอาผู้ชายจริงๆ หรอก ใช่ว่าผมจะไม่รู้ว่ามันทำกันยังไง แค่<br />
คิดก็บรึ๋ยแล้วล่ะ<br />
จนไอ้ปอนมันทำงานเสร็จเราถึงได้แยกย้ายกันกลับหอ ผมกลับบ้าน<br />
ด้วยรถเมล์ พอคุยเรื่องผู้ชายแล้วอดทำให้ผมคิดตามไม่ได้ หรือเนื้อคู่ผมจะ<br />
เป็นผู้ชายจริงๆ เพราะนี่ก็คบผู้หญิงมาหลายคนแล้วสุดท้ายก็โดนทิ้ง คิด<br />
แล้วหดหู่ พอผมเดินมาถึงป้าย รถเมล์ก็มาจอดพอดี ขึ้นไปก็เจอกับผู้คน<br />
โหนราวจับอย่างกับกำลังโหนต้นไม้ไปมา ผมเองก็ต้องโหนเช่นกัน มีพวก<br />
วิทยาลัยช่างกลอยู่ด้วย ผมสะดุดตาเข้ากับไอ้ผู้ชายคนที่กำลังหยอกล้อเพื่อน<br />
อีกคนด้วยการหยิกแก้ม มุ้งมิ้งกันเชียว แต่ผมอดคิดไม่ได้ว่ามันก็...น่ารัก...<br />
ผมอมยิ้มออกมาก่อนจะตกใจสะดุ้งเมื่อคนที่ผมมองมันหยิกแก้ม<br />
เพื่อนเดินเข้ามาทางผม อ้าวๆ กูไม่ได้จะหาเรื่องนะครับ<br />
“เมื่อกี้มึงมองพวกกูเหรอ”<br />
“ฮะ...เอ่อ...ครับ”<br />
ผมก้มหน้ายอมรับผิด จะโกหกก็ไม่ได้เพราะมันเห็นๆ กันอยู่ว่าผม<br />
16 ‘เสี่ย’ ครับ รับรักผมหน่อย
Change language