Tunwalai 001-2-readtest
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ผมเงียบ ไม่ตอบไอ้ปอนได้แต่ให้มันบ่นๆ มา แต่มันไม่พูดเรื่องเมื่อ<br />
คืนเลยสักนิด<br />
“งั้นเดี๋ยวกูขึ้นเครื่องกลับ แค่นี้แหละ บ่นมากขอให้ตีนกาขึ้น”<br />
“กรี๊ดดด มึง!”<br />
ผมกดตัดสายทิ้งอย่างขำๆ ก่อนจะหันหลังกลับเข้าห้อง ร่างสูงไม่<br />
ได้อยู่บนเตียงแล้ว คงจะเข้าห้องนำ้ำ ผมเตรียมเสื้อผ้า เก็บของเข้ากระเป๋า<br />
ให้เรียบร้อย เสียงเปิดประตูจากด้านหลังบ่งบอกว่าอีกคนออกมาแล้ว<br />
“เก็บของทำไม”<br />
เสียงติดจะง่วงๆ ของเสี่ยถามขึ้น ผมยิ้มน้อยๆ ให้ก่อนจะตอบตาม<br />
ความจริง<br />
“ผมจะกลับแล้วครับ พรุ่งนี้มีควิซน่ะครับ”<br />
“เหรอ...”<br />
“เดี๋ยวผมรบกวนให้พี่ไปส่งที่สนามบินได้มั้ยครับ”<br />
ผมถามออกไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ ก็ผมไปรบกวนเขาอีกแล้ว ร่างสูง<br />
มองหน้าผมนิ่งๆ ก่อนจะตอบออกมา<br />
“อืม งั้นรีบไปอาบนำ้ำ”<br />
ผมรีบเข้าไปอาบนำ้ำตามที่ร่างสูงบอกทันที กลับแบบไม่ได้บอก<br />
เพื่อนๆ เสี่ยเขา ผมก็ฝากเสี่ยขอโทษพวกพี่พิ้งค์ไปแล้วก่อนจะนั่งรอเครื่อง<br />
ออกกลับกรุงเทพฯ โดยมีเสี่ยน้อยนั่งเป็นเพื่อน...<br />
“เดี๋ยวผมรอคนเดียวก็ได้นะครับ”<br />
“ไม่เป็นไร แค่นี้เอง”<br />
ผมมองหน้าเสี่ยอย่างเกรงใจแต่ก็ถูกสายตาดุๆ ส่งกลับมาเลยได้แต่<br />
ยิ้มแห้งๆ ส่งไปให้ โทรศัพท์ในมือผมสั่นเมื่อมีคนโทรเข้า ผมอดจะแปลก<br />
EYEY.<br />
97
Change language