Tunwalai 001-2-readtest
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ผมพูดพร้อมกับส่ายหน้าไม่เชื่อเต็มที่ จนอีกคนหัวเราะในลำคอ<br />
เบาๆ ผมทำหน้ายุ่งเข้าไปอีก<br />
“คิดเองเออเองอีกแล้วนะมึง ไปอาบนำ้ำได้แล้วไป”<br />
ไล่ผมไม่พอ เดินเข้ามาผลักผมเข้าไปในห้องนำ้ำโคตรจะแรง จนผม<br />
ต้านแรงเสี่ยเขาไม่ไหวถึงได้ถูกขังในห้องนำ้ำตอนนี้<br />
“เฮ้ยยย ตอบมาก่อนดิ!”<br />
ผมพยายามผลักประตูแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล จนได้แต่ฮึดฮัดคน<br />
เดียวแล้วลงมืออาบนำ้ำ กะว่าเสร็จละค่อยออกไปถามใหม่ ผมรีบอาบนำ้ำ<br />
เร็วๆ ก่อนจะออกมาพร้อมกับเสื้อคลุมอาบนำ้ำ ร่างสูงที่ถอดเสื้อรออาบอยู่<br />
แล้วตอนนี้กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ที่ระเบียง โอ๊ยเดี๋ยว! ทำไมบรรยากาศเหมือน<br />
สองสามีภรรยามาฮันนีมูนกันเลย แล้วตอนนี้ก็ถึงตอนที่กำลังจะ...<br />
“จึกๆๆ ฮึ้ยยย”<br />
ผมยืนบิดตัวไปมาก่อนจะสะดุ้งน้อยๆ เมื่อได้ยินเสียงปิดประตู<br />
ระเบียง เสี่ยน้อยมองผมด้วยสายตาระแวงจนปิดไม่มิด ผมล่ะอยากจะขำ<br />
ออกมาจริงๆ<br />
“เหม็นอะ ผมไม่ชอบกลิ่นบุหรี่”<br />
ร่างสูงมองหน้าผมนิ่งๆ ก่อนจะเดินผ่านผมไปเฉยแต่ก็ทิ้งคำพูดไว้<br />
ให้ผมเจ็บใจเล่น<br />
“เรื่องของมึง”<br />
ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะแสยะยิ้มออกมานิดๆ พลางเดินไป<br />
หยิบโทรศัพท์ ไลน์หาพวกเพื่อนรักทันที<br />
น้องชาม > กูจะกินเสี่ยน้อยเขาแล้วนะครับเพื่อนๆ<br />
ครืดๆ<br />
90 ‘เสี่ย’ ครับ รับรักผมหน่อย
Change language