Tunwalai 001-2-readtest
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
“คือ พี่พิ้งค์กับไอ้ปอน เอ่อ...ไปรู้จักกันตอนไหนอะครับ”<br />
ผมทำหน้าเหลอหลาก่อนจะถูกไอ้ปอนสะบัดหน้าใส่นิดๆ มองผม<br />
ด้วยสายตาประมาณ กูไม่น่ามีเพื่อนโง่แบบมึงเลย...พี่พิ้งค์ถึงกับหัวเราะขำ<br />
ออกมา<br />
“พอดีน้องปอนเขาทักพี่มาในเฟซน่ะ”<br />
พี่พิ้งค์ตอบยิ้มๆ ไอ้ปอนถึงกับหน้าเสียไปเลยครับ<br />
“อ่อ...แบบนี้นี่เอง”<br />
ผมกลั้นหัวเราะสุดพลังก่อนจะถูกไอ้ปอนหยิกเข้าที่สีข้าง เจ็บนะครับ<br />
แต่ขำมากกว่า รู้สึกชนะโคตรๆ อะ<br />
“กระจอก สัด”<br />
ผมกระซิบกับไอ้ปอนไม่ดังมากนักแต่พี่พิ้งค์ไม่ได้ยินแน่นอน ไอ้ปอน<br />
มันทำหน้าจะร้องไห้ออกมาซะตรงนั้น ผมล่ะอยากไปเมาท์กับไอ้พัดจริงๆ<br />
ครับ พี่พิ้งค์ที่ไม่รู้เรื่องอะไรว่าถูกเพื่อนผมจีบอยู่ก็คุยหัวเราะคิกคักกันปกติ<br />
เราสามคนหันไปสนใจเกมบาสตรงหน้า จนกระทั่งแต้มเสี่ยน้อยที่ทิ้งห่าง<br />
หนึ่งคะแนนก็ชนะไปอย่างฉิวเฉียด ไอ้อชิดูจะหัวเสียสุดๆ เลยครับ จนผม<br />
ไม่กล้าแซวว่าแต้มห่างน้อยไปนะ เสี่ยน้อยเดินเข้ามาหาผมก่อนจะรับ<br />
ผ้าเช็ดหน้ากับนำ้ำไปดื่ม ผมยิ้มให้ร่างสูงจนตาหยีก่อนจะถูกมือหนายกขึ้น<br />
มายีหัวแรงๆ<br />
“ฮึ่ยยย ผมยุ่งหมดแล้ว!”<br />
“หึ มันยุ่งอยู่แล้วต่างหาก”<br />
ผมเบะปากน้อยๆ ก่อนจะรีบยกมือปิดปากตัวเองเพราะเสียวกลัว<br />
โดนบีบปากอีก ผมล่ะอยากจะรู้จริงๆ ทำไมชอบยีหัว บีบปากผมนัก! แต่<br />
ก็รู้สึกดี เสี่ยน้อยส่ายหน้าขำๆ ก่อนจะนั่งลงข้างผม<br />
EYEY.<br />
141
Change language